Άνδρος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Γεγονός: Προσφυγή των κατοίκων της Άνδρου στον μπέη της Ευρίπου Εύβοιας για να του ζητήσουν να τους απαλλάξει από την φραγκική κυριαρχία με αντάλλαγμα την καταβολή ετήσιου φόρου 6.000 άσπρων.
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 972 (εγείρας)

    Γεγονός: Διοίκηση της Άνδρου από τον Ιωάννη Σουμαρίπα, γιο του Κρουσίνου.
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 1540 - 1566
    Τόπος γεγονότος: Άνδρος

    Γεγονός: Διαταγή με την οποία οι Φράγκοι κάτοικοι της Άνδρου καλούνται να μετοικίσουν είτε στην Εύριπο είτε στη Ρόδο.
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 972 (εγείρας)
  4. Παραπομπή: Γράμματα των τελευταίων Φράγκων δουκών του Αιγαίου Πελάγους (1438-1565), Β. Ιωσήφ Νάκης Ιουδαίος Δούξ του Αιγαίου Πελάγους (1566-1579). Γ. Το Σαντζάκ των νήσων Νάξου, Άνδρου, Πάρου, Σαντορήνης, Μήλου, Σύρας (1579,1621)
    Σελίδα αναφοράς: 80-81
  5. Τοπωνύμια | Διοίκηση | Πληθυσμοί
  6. Άνδρος
  7. Σουμαρίπας , Ιωάννης
  8. Ένθ΄ανωτ. αναδημοσιεύεται εκ του "Ταριχί οσμανή εντζουμενή" [περιοδικόν της Οθωμαν. Ακαδημίας], τ. Δ΄σ. 1450 διαταγή "τω μπεγλεμπεγή των νήσων" του έτους 972 από εγίρας [=1564] εν η αναφέρηται ότι προσήλθον εις τον μπέην της Ευρίπου [Ευβοίας] "δέκα τζιμ-μή [ραγιάδες] εκ των προκρίτων κιαφέρ [απίστων] Ελλήνων και Αρβανιτών εν τη νήσω Άνδρω λέγοντες ότι εν ω των Ελλήνων και των Αρβανιτών αι οικίαι είναι χίλιαι οκτακόσιαι (εν τη νήσω), των δε Φράγκων πεντήκοντα έως εξήκοντα, δώδεκα Φράγκοι λαμβάνουσι τα προϊόντα της νήσου, βιάζουσι τας γυναίκας των νησιωτών, φονεύουσι τινάς, παρέχουσι τρόφιμα εις πολεμικά και πειρατικά πλοία και προξενούσι ταραχάς, ων ουκ έστι τέλος. "Οι Άνδριοι προτείνουν να πληρώνουν ανά παν έτος περιπλέον φόρον εξ χιλιάδες ακτζέ δια να απαλλαγούν των Φράγκων. [κατά Ζερλέντην, εν σ. 30, εκράτει των Ανδρίων ο Ιωάννης Σουμαρίπας, 1540-1566, υιός του Κουρσίνου]. Δια της διαταγής ταύτης διατάσσεται ο σαντζάκμπεγης του Ευρίπου ίνα τους εν Άνδρω Φράγκους μετοικίση είτε εις Εύριπον, εάν υπάρχη εκεί χώρος, είτε εις Ρόδον. - [εν σ. 30 Ο Ζερλέντης προσθέτει: "ούτω καταλυθείσης της Φραγκικής δουλείας οι Φράγκοι, κατά σωζομένην παράδοσιν, μετέστησαν εις την ελληνική εκκλησίαν ίνα μη μετοικισθέντος απολέσωσι τους αγρούς αυτών, η δε νήσος κατελέγη εις το ιουδαϊκόν δουκάτον."]