Όταν ήρθαν οι Τούρκοι να κατακτήσουνε το χωριό μας, δεν μποράγανε να περάσουνε. Γι' αυτό το βγάλανε Πόρτες το χωριό μας γιατί ήτανε μονάχα ένα στενό πέρασμα λίγο απάνου απ' το κεφαλόβρυσο. Κυνηγάγανε τους Αντραβιδαίους οι Τούρκοι και κλειστήκανε μέσα στην εκκλησία που είχε πολεμίστρες. Εκείνοι ήσαντ…
Όταν ήρθαν οι Τούρκοι να κατακτήσουνε το χωριό μας, δεν μποράγανε να περάσουνε. Γι' αυτό το βγάλανε Πόρτες το χωριό μας γιατί ήτανε μονάχα ένα στενό πέρασμα λίγο απάνου απ' το κεφαλόβρυσο. Κυνηγάγανε τους Αντραβιδαίους οι Τούρκοι και κλειστήκανε μέσα στην εκκλησία που είχε πολεμίστρες. Εκείνοι ήσαντε κλεισμένοι μέσα, είχανε κλείσει και τις πόρτες και οι Τούρκοι περνάγανε κοντά στη βρύση. Εκείνη την ώρα ήρθε και ο Ιμπραήμ - πασάς με τ' άλογό του και ώρμαγε να μπει μέσα στην εκκλησία. Τότε οι Έλληνες δεν είχανε πολεμοφόδια, τους είχανε τελειώσει. Είχε λοιπόν μια γυναίκα ένα ασημοδάχτυλο (ασημένιο δαχτυλίδι), και πιάσανε και το κάμανε βόλι και το έβαλε ο καπετάν (σελ 283) Κωνσταντής ο Αντραβιδαίος στο ντουφέκι του και τον χτύπησε τον Ιμπραήμ και τόνε σταμάτησε δυνατά. Και τότενε εκείνος έκαμε κατά κάτου ένα χωράφι που το λέμε ακόμη Μπραημοχώραφο και του κόψανε οι Τούρκοι το κεφάλι και αφήκανε το πτώμα του και φύγανε και πήγανε στου Λάλα, εκεί ήτανε το καταφύγιό τους.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Δημήτριο Οικονομόπουλο: Σε κάποιο γιουρούσι, ένας τσαούσης (λοχίας) ορμά και φτάνει στην πόρτα της εκκλησίας. Προσπαθεί να την ανοίξει βάζοντας το γυμνασμένο άλογο του να την κλωτσά δυνατά με τα πισινά του πόδια. Ένα βόλι που ρίχνεται από την μπιστόλα του καπετάνιου, τον βρίσκει στο μέτωπο και σωριάζεται νεκρός στη ρίζα ενός πουρναριού. Από τότε οι κάτοικοι του χωριού αποκαλούν (ακόμα και σήμερα) το δέντρο, το «πουρνάρι του Αράπη».Πληροφορητής Θεοφάνης Παπουτσής, 74 χρ., 1η δημοτικού, βοσκός, μένει συνέχεια με τα πρόβατα. Μοιρολογάει στις κηδείες, ελαφροήσκιωτος. Έχει ενδιαφέρον η χρησιμοποίηση γνωστών αφηγηματικών μοτίβων που παραπέμπουν σε παγιωμένες πολιτισμικές πρακτικές σχετικά με το κεφάλι του πεσόντα πολεμιστή που δεν πρέπει να πέσει στα χέρια των εχθρών. Εδώ πολύ περισσότερο που σύμφωνα με τη συγκεκριμένη παράδοση είναι αυτό του Ιμπραήμ. (Βλ. Άρθρο Καρεαχρήστου για αναπαραστάσεις βίας στα δημοτικά τραγούδια).
Όταν ήρθαν οι Τούρκοι να κατακτήσουνε το χωριό μας, δεν μποράγανε να περάσουνε. Γι' αυτό το βγάλανε Πόρτες το χωριό μας γιατί ήτανε μονάχα ένα στενό πέρασμα λίγο απάνου απ' το κεφαλόβρυσο. Κυνηγάγανε τους Αντραβιδαίους οι Τούρκοι και κλειστήκανε μέσα στην εκκλησία που είχε πολεμίστρες. Εκείνοι ήσαντ… - Identifier: 373602
Internal display of the 373602 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
