Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Είσοδος
EN
Κεντρική πλοήγηση
Αναζήτηση
Default
Graph
Πρόσωπο
Άκογλου, Ξενοφών Κ.
Είδος οντότητας
Πρόσωπο
Φύλο
Άνδρας
Συγγραφέας (91)
[view list]
Τα χαπάρα ασ' σοιν μικρούς παίρκουνταν.
Τον χαμελόν τον γάϊδαρον όλ' καλκεύ'ν-ατον.
Άμον άναλον χαλβάν.
Α δίγω -σε φωτιάν -ή άψιμον.
Έδεκεν το όρος φωτιάν.
Ο εφτεχόν γίνεται και νιζαχκέας.
Το παρότ΄ σ΄ άψιμον καικά κι΄ταγιανίζ΄.
Το παρότ΄ σ΄ άψιμον καικά κι΄ταγιανίζ΄.
Τ' εφτεχού τ' αχάντ' σην στράταν-τ' απάν' στέκ'.
Τ' εφτωχού το καμίσ' εν αβούτε.
Η θάλασσα τσορπάν- η γάλαν- να κλώσκεται, ο εφτωχόν χουλάρ' κ' ηυρίκ να τρώει.
Τ' εφτεχού το εύρεμαν, για καρφίν για πέταλον.
να φυσάς-ατον ρούζ'.
Έκλωσεν το φύλλον.
Ασ' εφτά φύλα εξ' εν'.
Φως ποίσον.
Το πολλά φως τ΄ όμματα κ΄ εβγάλλ.
Ο εφτεχόν όνταν 'κ' έχ', φορεί τ' αναλλαγάδα τ'.
Αν να φτύζω, φτύζω τα μουστάκια μ', κα να φτύζω, φτύζω τα γένα μ'.
Π ΄ εφτάει, ηυρίκ΄ .
Καθαείς τ΄ έφτάει θα ηυρίκ΄ .
Τον έτεψιζ' έφτυζαν ατον κ' εκείνος έλεγεν: βρέχην έν.
Η κάτα άμον το ΄κ έφταν΄ σην παστουρμάν, λέει: '' οσήμερον Παρασκευήν εν''.
Τα παπόρα εφτάει κ' ιζεύνε.
Η μυρμήκα ασ' τ' α ψοφά, φέρ' φτερά και πετά.
Φέγγος ολημέρα. Φεγγάρι σα μεσημέρι.
Σελεκιάζ' και φορτούτ' άτον.
Εφορτώθεν τα χαρτώματα.
Ο κούντουρον, ο κούτσουρον και ο πασαλοκάφτες.
Έφαεν κ' έπεν.
Μαχανάν τη Ληγορίτς-ι-μ, ψένω ωβόν και τρώγω 'γω.
Καλόν απίδ΄ και τρώει-ατο ο άρκον.
Μερ' εφογώθεν, επλερώθεν.
Αλεπόν τρώει κ' η ζεπύρα πρέσκεται.
Ασ' στην ισκιάν -ατ' πα φογάται.
Ασ' στην τζαζούν π' εφογώθεν μωρόν κ' εστάθεν-ατην.
Άλλ' τρώνε κι' άλλ' τερούνε.
Απέσ΄ ἀτ΄ φάκ΄ κι΄ ναλεί.
Γαμπρέ φούστορον τρως;
Ο σκύλον ήμπαν τρώει εκεί υλάζ'.
Ο Κούντουρον εν λειφτός, ποδεδίζ τον Χριστό σ'.
Έρθεν κι ο Κούντουρον τα κάτας μιάου-μιάου.
Χωρίον το φαίνεται κολαγούζ΄ κι θέλ΄.
Τη φουμιστέα φα και τη κοιμιστέα φύλαξον.
Φαγίν, ποτίν κι΄ ανάπαυσην, κ΄εβοράν καλωσύνην.
Εζώστεν τ' οφίδια.
Εγώ να ση δίος εμ΄νε να σ' υφάδ'.
Το υστερνόν το πουσμάνεμαν παράες κ' εφτάει.
Τον φέγγον ύλαζ'
Τον φέγγον ύλαζ'
Υα-μ' κι' αρχοντιά-μ'.
Η υεία κι κρύφκεται.
Δος με την τύχη μ' και σύρο-με στην θάλασσαν.
Η μάννα τρώει και το παιδίν 'κι φάζ'.
Χον' τρώει και 'κι νηστεύ.
Τρύγονα μ' φα και φούτιξον κι αποτσιγκού και κλάσον.
Επέσκεπάεν κ' έφαγεν.
Το τρώνε μανάχον πάει χώρα.
Εύκαιρον τσουβάλ' ολόρθα κι στέκ'.
Άμος άρκος τρώει.
Άμον τσαγάνα
Τα καλά τα συννυφάδα και τ' άγρα τα σουπίτσας.
Τιμώ κ' έπαρ, τίμα κι' άφ'ς
Η τιμή τον τιμημένον
Ήνταν θρύφ'ς σο τσανάκι-σ', α έρται σο χουλάρι-σ'.
Τρίφκεται ση τσοπάν' το δαβρίν κιάν.
Αμόν τίζα
Με το συγενό-σ' φά και πία, κι αλισβερίσ' μ' εφάς.
Τερούμε το καζ' κ' αβγάλομε τη κοσσάρας τον κώλον
Τον κώλον-ατ κι τερεί και σο Χασάνταμουν σα ξύλα αχπάσκεται
Από πέσ' τερεί
Ο σκύλον ασ' σό τέρεμαν εψόφεσεν
Άμον το τερείς με και τερώ-σε
Τ' ιντξίρ', τ' ιντξίρ' τερεί κι αφάτζ'
Σο στόμαν απέσ' τερεί-ατόν
Πολλά ποι τρέχ', οπίσ' απομέν'.
Εκαρακώθεν τ' οτζάκ'ν-dτ
Ντο θα καρακούνταν δύο οτζάκια ας καρακούται έναν
Ετράνυνεν ο γάϊδαρον κ' εμίκρανεν το σεμέρ'ν-ατ'.
Αν θα φουρκίεσαι πα σο τρανόν το ποτάμ' να φουρκίεσαι.
Το τρανόν τ' οψάρ, κουρτά το μικρόν.
Το τρανόν το ραχίν έχ' και τρανόν φουρτούναν.
Το στού' ν-dyαπείεται.
Κοσμοκράτορας πα να γίνεις, στομοκράτορας κ'επορείς να γίνεσαι.
Με το στόμαν ατ' πουλίαν πιάν.
Στόμαν έχ' και λαλίαν κ' έχ'.
Στόμαν έχ' και λαλίαν κ' έχ'.
Λέει το στόμαν και τρώει η ράχα.
Τ' έναν το ποδάρ' ν-ατ σο ταφίν εν
Τη τουσμάνι σ' τ' ομμάτα με το ψωμί σ' έβγαλ'τα.
ΜΕ το στόμαν α ψαραφώ και με τον κώλον α τρώγω;
Άκογλου, Ξενοφών Κ. -
Identifier:
171519
Internal display of the 171519 entity interconnections
(Node labels correspond to identifiers)
Loading..
Legend
Navigation
Info
Loading..
Controls
Freeze
Thaw
Fit
Narrowness
Inferred
