Άγνωστου συντάκτη, ίσως τού ιερέως Dominico Luigi Santi, κατά μετάφρασιν Κ. Α. Σγουρού.
Εν 172 (στη βιβλιογραφία του τόμου), σ. 506-510: Προνόμια τής Χίου. Μεταξύ τούτων άξιον ιδίας μνείας (σ. 508) ότι οι χριστιανοί έχουν ιδίους μνήμονας, ων τάς πράξεις αναγνωρίζουν τά τουρκικά δικαστήρια, ως αυθεντικά καί επίσημα έγγραφα.
Βλέπε τον πρόλογο και τις αρχές της έκδοσης στη Συλλογή, Μελέτες Ιστορίας Δικαίου (Δ. Γκίνης, Εισαγωγή, Πραγματεῖαι της Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 26 (1966), σσ. 5-13 του έργου).
Βλέπε βιβλιογραφία και συντομογραφίες στις σελ. 14-39 του έργου.
Βλέπε ευρετήρια ονομάτων και τόπων, καθ' ύλην και γλωσσάριο στις σελ. 399-418 του έργου
