Αμοργός

Τεκμήρια 1 εώς 2 από 2

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Γεγονός: Αναφορά στο νησί της Αμοργού (ονομασία, πληθυσμός, περιοχές)
    Τύπος γεγονότος: Άλλο
    Τόπος γεγονότος: Αμοργός.
  4. Παραπομπή: Εκ των νησιωτικών. Γεωγραφικά, Ιστορικά, Γλωσσικά.
    Σελίδα αναφοράς: 49-50
  5. Αμοργός.
  6. Κορονέλλης , Βικέντιος | Ροβέρτος ,, Ιησουΐτης μοναχός
  7. Εν έτει 1673 η Αμοργός κατωκείτο υπό τετρακισχιλίων κατά Βικέντιον Κρονονέλλην κατά τους αυτούς περίπου χρόνους υπό εξακισχιλίων (Vincenso Coronelli isolario descritione geografico, istorica, acroloflama, antico-moderne, di tutta l΄isole II, Venesit 1696, 256). Το 1650 η πόλη Αμοργός ήτοι η χώρα, το κάστρον είχαν εννεακόσιους κατοίκους (Francois Richard, Relation dice qui c΄est pane de plus remarquable a Saint Erini isle de l΄Archipel. (Paris 1652, 345). Κατά Parchi di Krienen έτει 1770 ηκείτο η νήσος υπό τετρακισχιλίων (Parchi di Krienen, Breve desaisione dell΄ Archipelago σελ. 56). Το επίνειον της Αμοργού καλείται υπό του Δημητρίου Τάγια κατά Πολιανή (Πορτολάνος υβ... κ. εκδ. Γλυκύ 107) αντί Κατάπολα, εκ του κατά πόλια, κατά δε τον Ross εις τον "Κατά την πόλιν" (L. Ross, Reisen auf den griechischen iuselu de [Agaischen] Meeres (Stuttgart ma Tuligen 1840) I, 173). Κατά τον Ιησουΐτην Ροβέρτον κατά τα μέσα του 17ου αι. είχε χιλίους πεντακοσίους κατοίκους οι δε κάτοικοι της νήσου αύτης ανδρείοι και τολμηροί δεν πρσεβάλλοντο υπό των πειρατών (Histoire nouvelle des anciens dues et autres [souveraies] de l΄ Archipel 199). Η νήσος διαιρείται υπό των επιχωρίων εις Γιάλην και κάτω Μεργιά. Και Γιάλην μεν ονομάζουσιν όλον το βόρειον και ανατολικόν τμήμα της νήσου, το δε δυτικόν κάτω Μεργιά και Χώρα, αρχαιότερον δε και, Κάστρο, υπέρ του κόλπου Χάλαρα υπάρχει χώρα και αγροικία ονομαζομένη [Όξω] Μεργιά (Αντ. Μηλιαράκη, υπομνήματα περιγραφικά των Κυκλάδων νήσων κατά μέρος, Αμοργός, Αιώνας 1499) 17. - Ν.Γ. Γάσπαρη, Η νήσος Αμοργός (Αιώνας 1895, 17). Ο Parch di Krienen σημειούται Απάνω Μεργιά και Κάτω Μεργιά (Breve descrizione 51). Το εθνικόν Αμουργιανός, Αμοργιανός (Ζαρλέντης, Ιστορ. Έρευναι περί Εκκλησίας νήσων Α, 47-48)