Χάρκα χάρκα- λόμπο λόμπο.

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Ελληνικά
  3. Μη προσδιορισμένη
  4. 65
  5. φτείνια-χαρτωσιά
  6. Συρτάρι 65
  7. Λ.Α. αρ.48, σ.6, Κεφαλληνία Αγ,Θέκλη, Γ.Κοκκίνης, 1915
  8. 48
  9. Εδώ υπόκειται κι' εξής εντόπια παράδοσις. Ένας άρχοντας όπου εκαθότουνε στον Αθέρα (χωριό μεταξύ Πάλλης και Θηνέας) έπερνε τον δούλο του να του κουβαλή νερό από την περίφημη βρύση τση χάρκες. Εκείνος λοιπόν κατ' αρχάς επήγαινε, έπειτα όμως επειδή του έπεφτε βαρύς ο δίωρος δρόμος'εκαμε το εξής: ευρήκε ένα λόμπο έξω από τον Αθέρα και από ΄κει αφού εκαθότουνε αρκετή ώρα, έπερνε νερό και επήγαινε εις τον άρκοντα. Και ο άρχοντας χωρίς να υποπτεύεται τίποτε, αφού εδροσίζετο με το νερό επεφονεί κατόπιν μετά μακαριότητος χάρκα χάρκα. Συγχρόνως όμως ο δούλος έλεγε κάτω από τα γένεια του: λόμπο λόμπο. Η παροιμία αυτή λέγεται τώρα εις τοιαύταις περιπτώσεις καθάς νομίζει κανεός ότι έχει ότι ζητεί ενώ άλλος έχει γνώσιν και συμφέρον από την πλάνην εν παράδειγμα: Χωρικός τις εκατέβαλε εις τον έμπορον σταφίδα, κι αν και καλήν έμπορος την εύρισκεν, ο γρήσφιξε, του την εκατέβασε. Ο έμπορος έλεγε τώρα ναι, ετούτο είναι πράμα. Ο χωριάτης όμως υπετονθόριζε λόμπο λόμπο.
  10. Αγία Θέκλη, Κεφαλονιάς.
  11. 1915
  12. χάρκες
  13. Αρχείο Χειρογράφων
  14. Κοκκίνης, Γ.