Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Είσοδος
EN
Κεντρική πλοήγηση
Αναζήτηση
Default
Graph
Πρόσωπο
Οικονομίδης, Δημήτριος
Είδος οντότητας
Πρόσωπο
Φύλο
Άνδρας
Συγγραφέας
55
Προβολή λίστας
Γαίμα και μαλλί δεν έχει και φωνλη μεγάλη έχει.
Κάμειν φτωχό.
Μη δώσεις του φτωχού πάπλωμα να σκεπαστή ιά θα το πάρη να φύη.
Όπού φτωχού δουλεύγεις, φτωχά περνάς.
Έμι και φτωχό τ΄ αρνί έμι και πλατειά νοριά.
Ο φτωχός κι η μοίρα dου.
Ανάθεμα τη φτώχεια κι οπού τση ζηλεύγει.
Η φτώχεια τέχνες μάθαινε κ' η αρχοντιά καμάρι.
Το φτενό το κρέας το τρών' τα σκ'λλιά.
Φρού φρού και τ' αμπέλια αξέφραα.
Όπου φελά, παντού φελά.
Σα δυ΄'ο ώρες να φέξη.
Για να φέξη και να ιδούμε τίνος μάννα κολυμπούμε;
Για να φέξη και να ιδούμε τίνος μάννα κολυμπούμε;
Ου κάμπος θέλ' χαντάκι κι το β'νο φουσκί.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίση καλοκαίρι θα μυρίσ'.
Φλεβάρης φλέβις ανοίγ' κι φλέβις σφαγεί.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίση, καλοκαίρι θα μυρίσ', άμα καμ'ν ανοιξ' τς φλέβες τα δέντρα ξερριζών.
Ο φλεβάρης κι α' φλεβίζη του καλοκαιριού μυρίζει.
Φύλα φίδι το χειμώνα να σε φάη το καλοκαίρι.
Το πολύ φαΐ σπληνιάζει και το λιό μαραζιάζει κα;ι το ίσο και το πέρα δώνει τση καρδιάς αέρα.
Φραίνουν μαλλί και τρών ψωμί.
Φαγωμένος ο παπάς, φαγωμέν' η παπαδιά σήκου, νύφη σήκουστα.
Πόdις επεθάναμε μήλα δεν εφάγαμε.
Τρώγοντας έρχετ' η όρεξη.
από πίττα που δεν τρως τι σε μέλει κι αν καή;
Θα φάω από σκ'λλί
Κι ο λύκος από τα μετρημένα τρώει.
Φάε, κουμπάρε, λάχανα, στον πάτο πλέει το λάδ'.
Κάθε τόπος και ζακόνι κάθε μαχαλάς και τάξη
Η πέτρα στον τόπο της είναι βαρειά
Παπούτσ' απού το dόπο σου κι ας ει gαι bαλωμένο
Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είν' και μπαλωμένο
Τα σύρ' η τρίχα ποτάμι δε dα σύρει.
Όσο έχ' π συμπέθερος, γενιά, έχει τ' αβγό πεοσφάϊ.
Αμπώξ' τον τοίχο να πάη παραπέρα
Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά το bου την έχει
Τήρα με να σε τηρώ να περνάμε τον καιρό
Τζίτζιρας ελάλησε κ' μαύρη ρόγα σκάρισε
Όπως έστωσες, θα κοιμηθή.
Δεν σου τρέχει καβαλλάρη μη ταράζης το ποδάρι.
Μπαίνει κι ο καλαθοβεργοδότης μαζί με τσί τεχνίτες
Μάθε τέχνη κι ας τηνε κι α' bεινάσης πκιάσ' τηνε
Πασαένας με τη τέχνη του
Τα στραβά τα ξύλα η φωθιά τα 'σάζει
Στραβός βελόναν ήχασε μέσα στον αχεριώνα κι ένας κουφός εφώναζε: την ήκουσα πο βρόdα.
Όπου κάτσει με στραβό το πρωΐ αλλοιθωρίζει.
Σαν τέτοια τέτοια λάχανα σαν τέτοιες βρακανίδες έχω κ' εγώ στον κήπο μου σαράντα πέντε ρίζες
Οι dεbέλες και οι λωλές τσ' έχουν τζί μοίρες τσί καλές
Ο τεμπέλης έχει δύο χάκια
Ο τεμπέλης όλο γιορτή το 'χει
Το τραγούδι άρχισε από τη μανέστρα.
Το τραγούδ' άρχισε αού τη μανέστρα.
Με το στόμα μπάρα-μάρα, με τα χέρια τσακισμάρα.
Τση τσουλοβδοκάς τα ταξίδια
Συγγραφέας
1
Προβολή λίστας
Λαογραφικὲς ἀποστολὲς στὴν Ἤπειρο ἀπὸ τὸ 1951 ἕως τὸ 1967
Συλλέκτης
1
Προβολή λίστας
Πινάκι ξύλινο
Οικονομίδης, Δημήτριος -
Identifier:
2434
Internal display of the 2434 entity interconnections
(Node labels correspond to identifiers)
Loading..
Legend
Navigation
Info
Loading..
Controls
Freeze
Thaw
Fit
Narrowness
Inferred
