Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Είσοδος
EN
Κεντρική πλοήγηση
Αναζήτηση
Default
Graph
Πρόσωπο
Κριάρης, Αριστείδης Ι.
Είδος οντότητας
Πρόσωπο
Φύλο
Άνδρας
Συγγραφέας (135)
[view list]
Χάϊδεψε το κάτη να σε τσαγκρουνίση.
Χάϊδεψε το κάτη να σου γυρίση το κώλο του.
Ο κουζουλός όντε του χαρίζουνε χαίρεται.
Όσο φεύγεις από τη φωτιά, τόσο και καίει.
Και με τα χίλια 'ς τη φλακή και με τα πεντακόσια.
Απου 'κάμε 'ς τη φυλακή τση φυλακής θυμάται.
Το περίσσιο φως δε βλάφτει.
Απού φυλάξει καφαλτί θα φάη και μεσημέρι.
Που δε φυλάει τ' άσπρον του πολέν τ' άσπρο δεν έχει.
Όποιος φυλάει τα ρούχαν του έχει τα μισά.
Όντε τρώης την ελίδα φύλαε και την κρομμύδα.
Όπου φτώχεια και μουρμούρα.
Του φτωχού ο θάνατος δε γροικάται και του πλουσίου τα γιβέντα.
Έχω παλούκια για τσαί πισυνούς τω φτωχώ.
Θέλεις το φτωχό να σκάση; ΄πε του να σ΄αλλάξη μιά λίρα.
Του φτωχού ο λόγος δε πιάνμεται.
Του φτωχού το βρωσιμάκι γη βελόνα γη καρφἀκι.
Ώς που να γένη του πλουσίου η γι΄ όρεξη βγαίνει του φτωχού η ψυχή.
Φτωχός φτωχών επήρενε και φτωχικά πέρασαν, το καλοκαίρι δροσερά και το χειμώνα κάζα.
Μηδέ σαράντα χρόνους φτωχός, μηδέ σαράντα νοικοκύρης.
Ο φτωχός οργίζεται το φτωοπερήφανο και το πλούσιο ταμακιάρη.
Ο φτωχός φτωχήν επήρε κι ο Θεός τους
Όποιος φτύ'ς τον αέρα φτύ' σ' τη μούρη του.
Αν φτύξης τον ουρανό φτύς τ' αμμάθια σου, κι' αν φτύξης εις τη γη φτύς τα γένεια σου.
Όπου φτάνει κιανείς κρεμνά το καλάθιν του.
Όπου φτάνει καθενείς κρεμνά το καλάθι του.
Όσα δε φτάν΄ η γι΄αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
Αν φταίω εγώ να και η προίκα μου κι' αν φταίη ο άντρας μου να καή η κεφαλή του.
Το φτηνό κρέας, το τρών' oι σκύλλοι.
Μ' ούλα τα φτερά το πουλί πετά.
Η φρονιμάδαις κ' η τιμαίς την έχουνε τη χάρι, κι όχι τ' ασημοχρούσαφο και το μαργαριτάρι.
Η φρονιμάδα νικά την αντρεία.
Μυρίζ' ο μόσκος άδολος μέσα σ' το μοσκοκούτι, κι η φρονιμάδαις κ' η τιμαλις καλλιλα ν' από τα πλούτη.
Του φρονίμου αναχάρασε και του τροζού ξεστίχα.
Ο φρόνιμος 'σα γελαστή μπλειό δε ματαελιέται.
Ο φρόνιμος με τον καιρό κάνει και δεν γροικάται κι ο κουζουλός τα πάθην του ξεστίχου τα διγάται.
Κόρδα φούντα κι άσπρα πού ν' τα;
Δε το ΄χει ο Φράγκος το καπέλλο του για ένα καλοκαίρι μόνο.
Ο μαργιόλος του μαργιόλου φουσκωτ' άντερα του πούλιε.
Μικρό εφόριε και μεγάλο εθώρεις.
Απού 'χει μαχαίρι τρώει πεπόνι απού δεν έχει γρυλλώνει.
Δε τρώει ο γάϊδαρος απότυρο.
Ούλο το γάϊδαρό 'φαε κα σ΄την ορά αποστάθηκε.
Ούτ' οι σκύλοι φάτε με, φάε και συ παντέρμε.
Να τρώη η μάννα και του παιδιού να μη δούδη.
Όντε τρώσι το πράμμα σου με το πηρούνι, τρώε το συ με το κουτάλι.
Οι γονιοί τρώσι τα όξυνα μα τα παιδιά αμουδιούσι.
Ο σκύλλος όπου τρώει ψωμί γαυγίζει.
Έφαες το κουλούρι σου χαμηλά τη μούρη σου.
Κάλλια ν' η Μάννα του φονιά παρά του σκοτωμένου.
Δεν είναι το φλασκί ασκί.
Ο φόβος φυλάει τα έρημα.
Ο φόβος κάνει πόδια κ' η πείνα ντόδια.
Τον φαφούτη φοβάται το κρέας.
Φοβέρα θέλουν κι' οι άγιοι και τα μικρά κοπέλια.
Όποιος θέλει να φιλήση, πρέπει να κακοπαθήση.
Ο σκύλλος κι' αν εψόφησε πάλ' ο λαγός φοβάται.
Απού φοβάται δεν φοβάται, κι απού δε φοβάται, φοβάται.
Ο βρεμμένος βροχή δε φοβάται.
Ο σκύλλος κι' αν εψόφησε πάλ' ο λαγός φοβάται.
ούλοι φοβούνται το Θεό κι ο πιθαράς τον τοίχο.
Είδες το φίλο σου, είδες τη χαρά σου.
Για το φίλο σου τη δουλειά σου μη χάσης, και για τη δουλειά σου το φίλο σου.
Το φίλο σου λογάριαζε και πάντα φίλοι να 'στε.
Φιλάξου από φίλο που σε χαϊδεύει με τα χέρια και σε δαγκάνει με το στόμα.
Φίλος μου 'ς την ανάγκην μου και όχι εις τη χαρά μου.
Απού ηύρε φίλο μπιστικό, ηύρε μεγάλο θησαυρό.
Μια του φίλου, δυο του φίλου, τρεις και την κακή του μέρα.
Μ' ένα φύλλο φίλο κάνεις, και μ' ένα φύλλο τόνε χάνεις.
Μηδέ στου φίλου σου πολλά κι ο φίλος βαρεθή σε.
Μιά καλή φαοποτούρα πέντε μέρες είναι ντούρα.
Όπου δης πολλά φιλιά δέξου και πολλή κακία.
Γνωρίζω 'γω το φαΐ απού θα με χορτάση.
Γνωρίζω 'γω το φαΐ απού θα με χορτάση.
Το φαΐ κάνει φαγκρί και η πείνα γέρω τζάγρα.
Τα φαγά μου τα κάλλη μου τα ρούχα ή γι΄ομμορφιά μου.
Των εννιά το φαητό δικά τσοι και τσοι δέμα.
Δέκα παράδες του 'διδα να 'ρθη κ' είκοσι να φύγη.
Έφαες το κουλούρι σου χαμηλά τη μούρη σου.
Ο σκύλλος όπου τρώει ψωμί γαυγίζει.
Οι γονιοί τρώσι τα όξυνα μα τα παιδιά αμουδιούσι.
Όντε τρώσι το πράμμά σου με το πηρούνι, τρώε το συ με το κουτάλι.
Να τρώει η μάννα και του παιδιού να μη δούδη.
Ούλ' οι σκύλοι φάτε με, φάε και συ παντέρμε.
Ούλο το γάΙδαρο 'φαε και σ' την ορά αποστάθηκε.
Δε τρώει ο γάϊδαρος απότυρο.
Απόυ 'χει μαχαίρι τρώει πεπόνι απού δεν έχει γρυλλώνει.
Από πήττα που δεν τρώεις ίντα σε γνοιάζει κι άν καή;
Άλλοι τρών' ώστε να θέλουν κι' άλλοι ώστε να βρίστουν.
Απού 'φαε το μέλι είνε γνοιασμένος.
Τρώε σύντεκνε κ' ελιές. -Καλό 'ναι σύντεκνε, και το τυράκι.
Έφαες το μέλι, πιέ και το ξείδι.
Έφαες τα γλυκομάρουλα, φάε και τα πικρομάρουλα.
Ελίγα φάε κ' ελίγα πιέ κι' ανέγνοιαστα κοιμήσου.
Εκειά που τρώει ο σκύλλος γαυγίζει.
Το γάϊδαρο ούλο έφαε και σ' την ορ' αποστάθηκε.
Από τσίφρη θα βγάλης μα από φαγά όχι.
Απού τα ύστερα μετρά πάντα 'ναι κερδεμένος.
Τα ύστερα απήδια τσ' έχουν τσ' οραίς.
Απού χει την απομονή τρώει τ' αυγό ς το πιάτο, από δεν έχ' απομονή τρώει τ' αυγό 'ς τον άθο.
Κριάρης, Αριστείδης Ι. -
Identifier:
175788
Internal display of the 175788 entity interconnections
(Node labels correspond to identifiers)
Loading..
Legend
Navigation
Info
Loading..
Controls
Freeze
Thaw
Fit
Narrowness
Inferred
