Φέρεται ο εξής μύθος. "Έναν κιρό γίνκαν συντρόφ ένας Τούρκους κ' ένας Χριστιανός κ' έζησαν χρόνια πουλλά αγαπημέν'. Την ώρα που ζύγουνι να πιθάν' ου Τούρκους φώναξι του Χριστιανό να τουν απουχιριτίσ' κι αντίς γιαυτό τουν δάγκασι τη μύτη τ πουλύ κι λίγου έλειψι να την κόψ'. Τότι ου Χριστιανός τουν ρώτ'σι "τι κακό σ'έκανα κι θέλς να μι κόψς τη μύτη μ;" Κι ου Τούρκους τουν είπι. "Για να σι πω ότι Τούρκους κι καλός δε γένιτι. Θέλτσα τη γυναίκα σ ν' απατήσου, δεν μπόρσα, θέλτσα του γιό σ, δεν μπόρσα, κ'ιγώ έβγαλα του μιράκι μ 'ς τη μύτη σ."
