Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Είσοδος
EN
Κεντρική πλοήγηση
Αναζήτηση
Default
Graph
Πρόσωπο
Κολλυβά-Χατζημιχάλη, Αγγελική
Είδος οντότητας
Πρόσωπο
Φύλο
Γυναίκα
Συγγραφέας (130)
[view list]
Όθεν παντέχω απανεμιά με δέρνει το χαλάζι.
Ας χαρή η γουργάρα και ας κοπή η ποδάρα.
Κόσμε ψεύτη, χάρε κλέπτη.
Χάρε, χαρά που μου έδωσες και θλιψη όπου μου επήρες.
Ξείδι χάρισμα, γλυκό σα μέλι.
Κάθε νερό σβένει τη φωτία.
Άλογο χαρίζουνε στα δόντια δεν το βλέπουν.
Κάποιος για τη φωτιά, ψοφάει απ΄ την κρυάδα.
Μην βάνης την φωτιά σιμά με τα λινόξυλα.
Το φυσικό αφύσικο δεν γενέται,.
Κάλλιος είναι ο φυλακτής παρά ο καλός ξεδουλευτής.
Κατά τη φωνή και ο γάΐδαρος.
Όποιος φυλάει τα ρούχα do ΄χει τα μισά.
Όποιος φυλά τα ρούχα του έχει πάντα τα μισά.
Πτωχός πτωχήν αγάπησε κι ο Θιός τα πλούτη τζ΄ έδωσε.
Κατρίνι, κατρίνι φτειάνει το τζεκίνι.
Εκεί που φθάνει το χέρι σου κρέμα το καλάθι.
Κι΄ εκεί που φθάνει η χέρα σου κρέμαε το καλάθι.
Η πτώχεια τέχνη εργάζεται και η πουτανιά φτειασίδι.
Έμπα πτώχεια, έμπα γκρίνια.
Η μικρότερη φτειάση είναι για το καλύτερον κέρδος
Μια κακή φτειάση είναι για την καλύτερη κρίση.
Όταν οργισθή ο ουρανός το μέρμηγγα του δίνει πτερά και πετάει.
Φρού φρού και τ' αμπέλια ξέφραγα.
Ο φούρνος σου ψωμί καλό ποτέ δεν ψένει.
Των ζουρλών τον γάμον τον τρώγουν οι φρόνιμοι.
Των φρονίμων ολίγα.
Ο φρόνιμος αν γελασθή σε λίγο δεν γελιέται.
Η μίλειε όπως φορείς ή φόρειε όπως μιλείς.
Ήλθες από χώρα και φορείς και τράγια γούνα.
Τα φορώ μ' αυτά κοιμούμαι ποτέ κλέπτη δε φοβούμαι.
Φεγγαράκι σαν ημέρα , στραβωμός όποιος δεν βλέπει.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίση καλοκαίρι θα μυρίση κι' αν τες φλέβες του ανοίξη τα ποτάμια θα γεμίση.
Πόσοι είναι στ' άγιον όρος και τους πεθυμά ο φόρος! Και πόσ' είανι εις το φόρο και τους πεθυμά το άγι' όρος!
Ο φόβος φυλάει τα ρούχα.
Και οι άγιοι φόβον θέλουν.
Ο φόβος φυλάει τα έρμα.
Μπάκια, κούκια, τρία φασούλια.
Πόσοι φιλούν το χέρι του παπά και λένε να|ουνε κομμένο.
Αν εφοβότουν ο λύκος την βροχή, εφόρειε και τράγια γούνα.
Χέρι που δεν μπορείς να κόψης, φίλιε το.
Όποιος φιλεί δύο στόματα, το ένα του βρωμάει.
Όποιος φιλεί δυο στόματα, το ένα θα του βρωμήση.
Τρώγει τη φακή με το πηρούνι.
Ο φίλος είναι φύλλο.
Η φακή από την βράση της σκά μοναχή της.
Με το στανιό της η φακή νερό δεν είχε κι΄ έβραζε.
Από στανιό της η φακή νερό δεν είχε κι΄ έβραζε.
Φίλος επιζήμιος εχθρός επικαλείται.
Φίλος όπου σε γέλασε ωσάν τον δοκιμάσης, από μακριά χαιρέτα τον και κάκια μην του πιάσης.
Φέρε φίλε, φάγε, φεύγα.
Τα στραβά μας παναθύρια τα φλωριά μου τα σιάζουν.
Τα στραβά μας παρεθύρια τα χρυσά φλωριά τα σιάζουν.
Φίλε μου στην ανάγκην μου κι εχθρέ μου στην χαράν μου.
'Οπως είσαι πάντα φαίνου και ολίγον παρακάτου.
Χωρίο οπού φαλινεται κολαούζη δεν γυρεύει.
Αγάπα τον φίλον σου με το ελάττωμά του.
Φίλος τον φίλον έκραζε κι' ο νοικοκύρης έσκαζε.
Εις το φαγί φαινετ΄ ο φίλος.
Το πολύ φαΐ σπληνιάζει και το λίγο μπακανιάζει, και το συχνομπουκουνάτο, κάνει το κορμί δροσάτο.
Η κρίσις είναι φιλία.
Εις την χρεία γνωρίζεται η φιλία.
Παλιά φιλία δεν χάνεται ούτε που αλησμονιέται και αν λάχη και λησμονηθή πάλιξαναθυμιέται.
Ας είν' και τούτο το φιλί για το Χριστός ανέστη.
Των εννιά τπ φαΐ δικάει τους δέκα.
Ανάργια ανάρια το φιλί νάχη νοστιμάδα.
Αφού έφυγαν τα βόϊδα εκλείσανε την μάνδρα.
Το φαγί κάμνει φαρί.
Από ακριβόνε παίρνεις, μα από φαγά δεν τρώγεις.
Όποιος πολλά υψώνεται εύκολα ταπεινώνεται.
Και μέσα στα μεσάνυχτα φάβα, ζεστούλα, φάβα.
Η στερνή μετάνωσις δεν φελάει τίποτις.
Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα.
Υστερνέ μου λογισμέ, να σ' έείχα πρώτα γνώμη.
Η υπομονή στον άνθρωπον είναι μεγάλη χάρις.
Μιας στιγμής υπομονή, πολλών χρόνια αναπαυή.
Μιας ώρας υπομονή, πολλών χρόνια χουζούρι.
Κάθου γριά κι απόμενε, να κάμω γυιόν να σε παντρεύσω.
Τι είν' αυτός τι είν΄η υπόληψή του.
Όποιος ξεδουλεύει τον ύπνον, δεν ξεδουλεύει την πείνα.
Ο ύπνος κάμνει αχαμνό ένδυμα.
Ο πολύς ο ύπνος μάγουλα χονταίνει και κώλους γυμνώνει.
Την υγειάν όποιος έχει πλούσιος είν' και δεν κατέχει.
Τύχη έχουν τα δροσάτα, ριζικό τα πουτανάτα.
Η τύχη είναι στραβή.
Από κακό τζοπάνη βιδελιάζουν τα πρόβατα.
Δεν τσιμπά ωσάν ψύλλος, αλλά ωσάν κακός κύλος.
Κάθε τόπος και ζακόνι κάθε μαχαλάς και τάξη
Συνήθειο το έχουνε τα βουνά να χιονίζουνε.
Η συνείδηση στες χείρες είναι χίλιες μαρτυρίες.
Παπούτζι από τον τόπον σου και ας είν' και μπαλωμένο
Ούτε ο συμέθερος γενιά ούτε τ' αυγό προσφάει.
Συμπεθεριό δεν γένεται αν οι δικοί δεν μοιάζουνε.
Το κοντά συμπεθεριό είναι ίδιο τικτικό.
Βασίλη τίμα τον παπά κι εσύ παπά έχει γνώση
Τιμή δίνεις, τιμή παίρνεις
Και με τον άντρα κάπαρη και με τον φίλο κάπαρη. Κάλλια τιμή και κάπαρη παρά πομπή και κάπαρη
Τι καμπάνα, τι χαΐνα!
Τι κάη, τι φάη
Όποια δεν τηράζεται για τιμωρημένη κράζεται
Κολλυβά-Χατζημιχάλη, Αγγελική -
Identifier:
168438
Internal display of the 168438 entity interconnections
(Node labels correspond to identifiers)
Loading..
Legend
Navigation
Info
Loading..
Controls
Freeze
Thaw
Fit
Narrowness
Inferred
