Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Είσοδος
EN
Κεντρική πλοήγηση
Αναζήτηση
Default
Graph
Πρόσωπο
Σταμούλη-Σαραντή, Ελπινίκη
Είδος οντότητας
Πρόσωπο
Φύλο
Γυναίκα
Συγγραφέας
133
Προβολή λίστας
Έχεις χαμοθεό; έχεις και Θεό.
Χαμηλά φόρτωνε κι' αψηλά τραγούδα.
Της χαλιμάς τα παραμύθια.
Χάλασε το υνί και τόκαμε βελόνι.
Χαρτί: Όποιος χάνει στα χαρτιά, κερδίζει στην αγάπη.
Σαν τη χάβρα.
Μας πουλούν για πράσινο χαβιάρι.
Χάρος: Από του Χάρου τα δόντια γλύτωσε.
Χάρος: Μέσα στου Χάρου τις πληγές βοτάνια δε χωρούνε. Ούτε γιατροί προφθαίνουνε, ούτ΄ άγιοι βοηθούνε.
-Δε χαρίζω κάστανα. -Κάποιου χάριζαν γάιδαρο και κείνος κ΄τταζε τα δόντια του. -Του Βούλγαρου χαρίζεις ένα αβγό και σε λέγει θέλει κι' άλας. -Άλογο χαρίζεται στα δόντια δεν κυττάζεται.
Μπαρούτι κοντά στη φωτιά.
Να βγάλ΄ τα κάστανα απ΄τη φωτιά.
Η τύχη του πλούσιου δουλεέυει και του φτωχού κοιμάται.
Πήρε το φυτίλι.
Φωτιά: Όλα φωτιά και λάβρα.
-Τις φυσά. -Να τον φυσήξης θα πέσ΄. -Φυσάει τον τόπο και τον βαζ΄. -Το φυσάει και δεν κρυώνει.
Το φυσικό δε χάνεται (ή δεν αλλάζει) μάλιστα και πληθαίνει.
Θα γυρίσω το φύλλο.
Φως φανερό.
Φως : Από πουθενά δεν έχει φως.
Όποιος φυλάει τα ρούχα τ' έχει τα μισά.
φωνή: -Στη φωνή κι ο γάΐδαρος. - Ουκ ην φωνή και ούκ ην ακρόασις.
- Νιό φτωχό μη λυπηθής, κι΄άρχοντα μη λιμπισθής. - Ο φτωχός κ΄ η μοίρα τ΄. -Ο φτωχός πάντ΄ ακριβά τρώγ΄ . -Η φτωχή κάθουνταν κι΄ ο Θεός τη νοιάζουνταν. -Των φτωχών είναι καρύδια και βροντούν, και των αρχόντων είναι σύκα και…
Όπου φτώχεια εκεί και γρίνα.
Όποιος αφήν' τα φτωχικά τ' αρχοντικά γυρεύει, ο διάβολος στη ράχη του κουκκιά τον μαγειρεύει.
Όπου φτύσει ένας, ξεραίνεται κι' όπου φτύνουνε πολλοί, ρέμα γίνεται.
Γρήγορα φτήναινε.
Φτάνω: - Η αλεπού σα δέ φτάνει τα σταφύλια, κρεμαστάρια τα κάνει. - Ως εκεί που φτάνει το χεράκι σου, κρέμα ο καλαθάκι. - Η γάτα το κρέας που δε φθάνει, το λέγει πως βρωμάει.
Κι φταίχτης κι'ανὠτερος.
Η φτήνεια τρώγει τον παρά.
Ο φούρνος του Ναστραντίν Χότζα.
Φέξη: Στην φέξη και στην λιόκρυψη.
Σαν Φράγκικο αντίδωρο.
Ο καλός ο καπετάνος στη φουρτούνα φαίνεται.
Έφαγε η ψείρα και βγήκε στο γιακά. Δεν έφαγα μιράσ'. Την καμήλα έφαγα και το πόδι τρώγω. -Έφαγε την παπάρα. -Τρως, γάτο, το λαρδί; Απ' την πλάτη σου θα βγει. -Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο. -Σαν να τον τρώνε τ'…
Τα καλά τα τσαράπιδα τα τρώνε τ' αγριογούρουνα.
Δεν τρώγ' μόν' τ' αβγού το έξω και της ελιάς το μέσα.
Τρωγ' η μάννα και δεν δίνει στο παιδί.
Τα φόρτωσε στον πετεινό.
Σήκωσ΄ ο Φλεβάρης την ουρά του.
Πέσε πίττα να σε φάγω.
Πήρε θάρρος κι άρχισε να λέγη ή και να κάνη κάτι.
Βγήκαν όλα στη φόρα.
Ο φόβος φιλάγει τ' αμπέλια.
Ο Χριστός φοβέρα θέλει, κι' η Παναγιά ματσούκα.
Κι' ο αγιος φουβέρα θέλει.
Βάζει φιτίλια.
Βάζει φιτίλια.
Αυτός σχίζει και φκιάνει φανάρια.
Αυτός σχίζει και φκιάνει φανάρια.
Χέρι που δε μπορείς να κόψης, φίλα το.
Από τον ήσκιο του φοβάται.
Αυτά είναι φιλοσοφίες.
Η φακή νερό δεν είχε και με την πομπή της βράζει.
Αγάπα τους φίλους σου, με το ελάττωμά τους.
Φίλε μου την ανγκη μου κ' εχθρέ μου στην χαρά μου.
Θα σε δώσω κανένα μπάτσο, να σε φάνη ο ουρανός σφοντύλι.
Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει.
Έφαγε έναν περίδρομο.
Φάγαμε, χορτάσαμε και τον Θεόν δοξάσαμε.
Φιλία και πραματεία τον αρεζούμενο.
Έφαγε τα σίδερα.
Εφάγαμε ψωμί και άλας μαζί.
Του φιλάργυρου ο βίος, στου χαροκόπου χέρι.
Γύριζε σαν φίδι κολουβό.
Τα φίδια ζώνουνταν.
Πήρε τα πλυμένα και τ' άπλυτά τ' κ' έφυγε.
Μουλάρι ήλθε, γαϊδούρι θα φύγει.
Από κρύο φούρνο, θα σε φέρη ζεστό ψωμί.
Υστερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα.
Με την υπομονή, της ασκαμιάς το φύλλο γίνεται μετάξι.
Τον ύπνο του δικαίου.
Η γειά δεν πέφτει στο μαξιλάρι.
Η γειά στα ρούχα δε χωρεί.
Τωρινή μου γνώση, να σ' είχα πρώτη.
Αν έχης τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτιε.
Αν έχης τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτιε.
Στων τυφλών τον τόπο, ο μονόφθαλμος βασιλεύει
Πηγαίνει στα τυφλά
Όπου τρώει ο σκύλος, εκεί γαυγίζει.
Τσολιάζει τα κορίτσια.
Τον τσόλιασε
Τον πήρε το τσόλι
Τσιφούτ τσαρσί
Τσίτσιδα σαν τ' αγελάδια.
Σαν τσίρος.
Δεν τον έμεινε τσίπα.
Τσιμπάει το πουλί.
Τσιμπάει το πουλί
Έγινε τσιμούρι
Κοράσι καλορίζικο, τη Τσικνοπέφτ' μη κάμης.
Τα τσιγκρίσαμε.
Με την δική του λίγδα τσιγαρίζεται.
Η τσέπη τ' είναι τρύπια.
Τσάτρα πάτρα.
Τσαλιά, μαλλιά και μπούλαλα.
Άφ'σε το δρεπάνι και πιασε τσαγανοί
Η πέτρα στον τόπο της είναι βαριά
Η αλεπού λέγει το όνειρο, όχ' όως το είδε, όπως τη συμφέρει.
Παπούτσι απ' τον τόπο σου, ας είναι και μπαλωμένο. Κάθε τόπος και ζακόνι κάθε μαχαλάς και τάξη Τόπο κι όχ' κόπο Η πέτρα στον τόπο της είναι βαρειά, έξω γίνεται λαφριά και κυλάει
Σταμούλη-Σαραντή, Ελπινίκη -
Identifier:
165459
Internal display of the 165459 entity interconnections
(Node labels correspond to identifiers)
Loading..
Legend
Navigation
Info
Loading..
Controls
Freeze
Thaw
Fit
Narrowness
Inferred
