Καμπιά Χίου

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Καμπιά Χίου
  4. 1557
  5. Καμπιών
  6. Χίου
  7. Χίου
  8. Δεν υπάρχει παλαιότερο όνομα.
  9. Όχι
  10. Όχι καμμιά
  11. Μιλούσαν και μιλάνε τοπική διάλεκτο με αρχαϊκούς τύπους.
  12. Υπήρχαν 11 εκκλησίες. Δύο από αυτές έχουν ηλικία περίπου 600 χρόνια.
  13. Μόνο μία ήταν κοινοτική. Οι άλλες ήταν οικογενειακές (αδελφικές όπως τις έλεγαν).
  14. Υπήρχαν και υπάρχουν δύο νεκροταφεία.
  15. Το 1881 σε οίκημα της εκκλησίας. Το πρώτο διδακτήριο έγινε το 1912.
  16. Ήταν αγρότες και κτηνοτρόφοι (τσοπάνηδες) με κατσίκια.
  17. Καστανιές, κερασιές, ελιές, αμυγδαλιές, λεμονιές, κτήματα.
  18. Λάδι, αμύγδαλα, λεμόνια (εξαγωγές στο εξωτερικό) για αυτοκατανάλωση.
  19. Τα ίδια προϊόντα εκτός από το τριφύλι που το σπέρνουν για τα ζώα τώρα τελευταία.
  20. Ήταν απλά κεφαλοχώρι.
  21. Υπήρχαν κτήματα μοναστηριακά.
  22. Όχι
  23. Μέχρι 40-50 στρέμματα.
  24. Περίπου οι μισοί.
  25. Περίπου 100 στρέμματα.
  26. Υπήρχε
  27. Από πολύ παλιά.
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Υπήρχαν 3 γέροντες που ονομάζονταν Αζάδες.
  32. Πλήρωναν δοσίματα στους Τούρκους 1 γρόσι για κάθε άτομο πάνω των 11 χρόνων.
  33. Δεν θπήρχαν.
  34. Ήταν συνηθισμένο.
  35. Ήταν υποχρεωτική. Από 16 χρόνων. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  36. Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση αλλά δεν τον τιμωρούσαν. Απλά υπήρχε η μομφή από όλους.
  37. Έκαναν δανεικούς σε όλες τις γεωργικές δουλειές.
  38. Ναι. Σε συγγενείς περισσότερο και σε ανθρώπους που χρειάζονταν βοήθεια.
  39. Στο πλύσιμο και σε δουλειές του σπιτιού.
  40. Πατέρας - μητέρα - γονείς - παιδιά - αδέλφια.
  41. (αφέ) πατέρα - μάνα.
  42. Παπού
  43. Γιαγιά (Καλημά).
  44. Παπού
  45. Καλημά
  46. Εγγόνια
  47. Εγγόνια
  48. Με το όνομά τους.
  49. Με το όνομά τους.
  50. Όχι
  51. Όχι
  52. Με το όνομά τους.
  53. Θείο
  54. Θεία
  55. Θείο - θεία
  56. Ανήψια
  57. Με τα όνομά τους.
  58. Όχι
  59. Δεν είχαν ιδιαίτερη ονομασία.
  60. Δίδυμα (Δέμελα).
  61. Συμπέθεροι
  62. Πατέρα
  63. Μαμά
  64. Κουνιό - Κουνιά
  65. Πατέρα (αφέ).
  66. Μαμά
  67. Κουνιό - Κουνιά.
  68. Το όνομά του.
  69. Το όνομά του.
  70. Γαμπρό
  71. Νύφη
  72. Νύφη
  73. Με το όνομά του.
  74. Στον πρώτο γυιό το όνομα του παππού από τον πατέρα, στην κόρη της γιαγιάς από τον πατέρα. Στα άλλα το όνομα των άλλων παππού γιαγιά. Αν το παιδί έπαιρνε το όνομα του αγίου στου οποίου τη μέρα της γιορτής γεννιόταν.
  75. Οι άνδρες τις σκληρές και οι γυναίκες του σπιτιού.
  76. Όλες εφ' όσον υπήρχε ανάγκη.
  77. Ταΐζαν τα ζώα και καμμιά φορά τα βοσκούσαν.
  78. Μαστορέματα γενικά και πολύ βαριές δουλειές.
  79. Από 4-5 χρόνων τα αγόρια. Τα κορίτσια πολύ αργότερα και μόνο για το μάζεμα των ελιών και θέρισμα.
  80. Δεν υπήρχε κανόνας.
  81. 15 - 16 χρόνων οι κοπέλες και 17 - 18 τα αγόρια.
  82. Συνήθως παντρεύονταν χωριανοί.
  83. Στο σπίτι του γαμπρού.
  84. Αναλόγως με το τι χώρος υπήρχε και αν μερικές νύφες είχαν νύφες.
  85. Όχι έπαιρνε ο καθένας τα δικά του.
  86. Όταν πέθαιναν οι γονείςή και όταν γινόταν πολλοί ή όταν μάλωναν.
  87. Όποιο παιδί διάλεγαν οι γονείς.
  88. Όταν η οικογένεια δεν είχε γιο.
  89. Ναι
  90. Όποιο του ταίριαζε περισσότερο.
  91. Δεν του έγραφε τίποτα από την περιουσία.
  92. Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του και τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του σώγαμπρου.
  93. Πρώτα ξαδέλφια και δεύτερα δεν παντρεύονταν μεταξύ τους.
  94. Ναι
  95. Όχι
  96. Πολλές. Για πολλούς λόγους και καμμιά φορά από έλλειψη χρημάτων.
  97. Όποιος είχε οικονομική ευχέρεια.
  98. Για το πρώτο παιδί προτιμούνταν ο κουμπάρος.
  99. Επιτρεπόταν
  100. Όχι (παραδέλφια).
  101. Υπήρχε
  102. Γινόταν προικοσύμφωνα μεταξύ των οικογενειών χωρίς συμβολαιογράφο (νόταρο).
  103. Όχι
  104. Υπήρχαν άνθρωποι που ήξεραν και υπόγραφε ο παπάς.
  105. Όχι
  106. Αν υπήρχε
  107. Όπου υπήρχε
  108. Ναι
  109. Ναι
  110. Ανάλογα με το τι υπήρχε και το τι ζητούσε ο γαμπρός.
  111. Αν υπήρχε μεγάλη ανάγκη ή απαίτηση από μέρος του γαμπρού.
  112. Μεταβιβαζόταν στις κόρες. Αν δεν υπήρχαν στις νύφες μέσω των γυιών.
  113. Και τα αδέλφια ( υποχρεωτικά).
  114. Όχι
  115. Επέστρεφε στην οικογένειά της.
  116. Όχι
  117. Έπρεπε να πεθάνει ο πατέρας και μετά να μοιράσουν.
  118. Όλοι ίσα μερίδια.
  119. Αναλόγως
  120. Προφορικά.
  121. Έπαιρναν όλοι οι γιοί από ένα χαλίκι (πέτρα) τα έδιναν σε κάποιον άλλο ο οποίος τα έριχνε σε κάθε χωράφι. Όποιου το χαλίκιέπεφτε σε κάθε χωράφι αυτός το έπαιρνε.
  122. Έπαιρνε κάτι μικρό από την περιουσία πχ ένα χωράφι (γεροντομοίρι).
  123. Η γυναίκα τα δικά της και τα υπόλοιπα οι συγγενείς του άντρα.
  124. Όλα οι κόρες.
  125. Πολλές φορές.
  126. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  127. Συγγενών
  128. Σαν πργματικό παιδί.