Σκοπός

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Σκοπός Θράκης.
  4. 1472
  5. Σκοπού
  6. Φλώρινας
  7. Φλώρινας
  8. Σέτενα
  9. Όχι
  10. Υπάρχουν τρεις (3) οικογένειες Σαρακατσάνων
  11. Όχι
  12. Υπήρχαν τρεις (3). Η πρώτη χρονολογείται απο τους βυζαντινούς χρόνους
  13. Στην Κοινότητα
  14. Ένα
  15. 1932
  16. Γεωργοκτηνοτροφία
  17. Σιτηρά - Όσπρια
  18. Όλα για αυτοκατανάλωση
  19. Σιτηρά - Όσπρια. Νέες δεν υπάρχουν.
  20. Τσιφλίκι
  21. Δίνανε φόρο στο Μπέη
  22. Όχι
  23. Απο 150 στρέμματα
  24. Ορισμένοι
  25. 50 στρέμματα
  26. Ναι
  27. Απο παλιά
  28. Υπήρχαν και υπάρχουν
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Δεν υπήρχαν
  32. Μερίδιο απο τη σοδειά στο Μπέη
  33. Υπήρχε ισότητα
  34. Ναι
  35. Ναι, απο το 25ο έτος. Αν υπήρχε ανάγκη συμμετείχαν και ο γυναίκες
  36. Με χρηματικό πρόστιμο
  37. Ναι, στις επείγουσες γεωργικές εργασίες.
  38. Χτίσιμο σπιτιού, αχερώνα
  39. Όχι
  40. Γύρω στα οκτώ με δέκα. Ο παππούς - η γιαγιά - αδέλφια - νύφες - παιδιά
  41. Πατέρα - Μητέρα
  42. Παππού
  43. Γιαγιά
  44. Παππού
  45. Γιαγιά
  46. Ονομαστικά
  47. Ονομαστικά
  48. Ονομαστικά
  49. Ονομαστικά
  50. Όχι
  51. Όχι
  52. Ονομαστικά
  53. Θείο
  54. Θεία
  55. Θείο και θεία
  56. Ονομαστικά
  57. Ονομαστικά
  58. Όχι
  59. Συμπέθερε
  60. Πατέρα
  61. Μητέρα
  62. Ονομαστικά
  63. Πατέρα
  64. Μητέρα
  65. Κουνιάδε - κουνιάδα ή με το όνομά τους
  66. Γαμπρέ ή ονομαστικά
  67. Γαμπρέ ή ονομαστικά
  68. Ονομαστικά
  69. Ονομαστικά
  70. Ονομαστικά
  71. Με το όνομα του καθένα
  72. Συνήθως του παππού απο τον πατέρα, αν ήταν αγόρι και της γιαγιάς απο τον πατέρα αν ήταν κορίτσι. Πάντα όμως ο κουμπάρος μπορούσε να δώσει το όνομα που ήθελε
  73. Όταν οι άνδρες ήταν απασχολημένοι, οι γυναίκες έκαμαν όλες τις σπιτικές δουλειές
  74. Βοηθούσαν τους άνδρες, σε όσες μπορούσαν
  75. Άρμεγαν και τάϊζαν τα ζώα
  76. Όχι
  77. Βοσκή των ζώων, ξύλευση και το όργωμα των χωραφιών
  78. Μόλις τελειώναν το Δημοτικό Σχολείο και όσες ήταν δυνατό να κάνουν
  79. Εάν η διαφορά ηλικίας ήταν μικρή πρώτα τα κορίτσια, διαφορετικά ανάλογα με την ηλικία
  80. 16 με 17 ετών τα κορίτσια και το 20 έτος για τα αγόρια. Τύχαινε η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα
  81. Συνήθως απο το ίδιο, αλλά πολλές φορές κι απο τα γειτονικά χωριά
  82. Αν υπήρχε χώρος στο πατρικό του γαμπρού ή σε καινούριο
  83. Ναι
  84. Ναι εφόσον ζούσαν όλοι στο πατρικό τους σπίτι
  85. Όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι κι όταν κάθε παιδί είχε διαφορετικές υποχρεώσεις
  86. Συνήθως ο μικρότερος γιος
  87. Όταν δεν είχε αγόρι
  88. Όχι
  89. Συνήθως για το μικρότερο
  90. Ναι
  91. Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του και τα παιδιά του έπαιρναν το δικό του
  92. Μέχρι και δεύτερο βαθμό συγγένειας
  93. Δεν το επέτρεπαν οι γονείς
  94. Μπορούσαν
  95. Υπήρχαν. Συνήθως για ασυμφωνία χαρακτήρων
  96. Ο νονός του γαμπρού
  97. Όλα είχαν νονό, αυτόν που στεφάνωσε τον πατέρα και τη μητέρα τους.
  98. Συνήθως φίλος
  99. Απαγορευόταν
  100. Όχι
  101. Όταν τύχαινε να βαφτίζονται ταυτόχρονα
  102. Να συνδέονται συγγενικά και φιλικά
  103. Οποιαδήποτε περίπτωση ήταν δυνατή
  104. Ναι
  105. Επικρατούσε τέτοιο έθιμο
  106. Όχι
  107. Ότι είχαν οι γονείς δίνανε και στο κορίτσι
  108. Σπάνια
  109. Συνήθως στο χωριό
  110. Αν είχαν πολλά
  111. Αν είχαν πολλά
  112. Σχεδόν την ίδια
  113. Όχι
  114. Σε όλα τα αγόρια
  115. Ναι
  116. Όχι
  117. Παρέμενε στον άνδρα της
  118. Υπήρχε
  119. Ο γαμπρός
  120. Πριν απο το γάμο
  121. Τη διαχειριζόταν ο πεθερός
  122. Όχι
  123. Ανάλογα με τις περιστάσεις
  124. Όλα κληρονομούσαν ίσα μερίδια
  125. Συνήθως μικρότερο απο αυτό των αγοριών
  126. Αν υπήρχε δυνατότητα με διαθήκη, διαφορετικά προφορικά
  127. Όχι
  128. Περίπου το ίδιο με των παιδιών
  129. Τα αδέλφια του συζύγου
  130. Οι κόρες
  131. Ναι
  132. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  133. Παιδιά αδελφών και ορφανά
  134. Όλη η περιουσία έμενε δική του.