Λοφίσκος Λάρισας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Λοφίσκος Λάρισας
  4. 944
  5. Μελίσσας
  6. Λάρισας
  7. Λάρισας
  8. Σαράχαι
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Όχι
  13. Καμμία
  14. Γεωργικές και κτηνοτροφικές
  15. Σιτάρι, κριθάρι, βρώμη
  16. Όλα τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν και για το εμπόριο και για αυτοκατανάλωση
  17. Σιτάρι, βαμβάκι, τεύτλα.
  18. Τσιφλίκι
  19. Οι καλλιεργητές είχαν υποχρέωση να δίνουν τη μισή παραγωγή στους τσιφλικάδες και αυτοί τους συντηρούσαν και τους βοηθούσαν σε δύσκολες στιγμές.
  20. Όχι
  21. Από 1000 και πάνω.
  22. 50 - 100 στρέμματα
  23. Ναι
  24. 1900 - 1910
  25. Όχι
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Το χωριό ανήκε παλαιότερα στο Δήμο Αρμενίου, κατόπιν στην Κοινότητα Μελίων και σήμερα στην Κοινότητα Μέλισσος.
  29. Δεν πλήρωναν φόρους.
  30. Δεν χωρίζονταν
  31. Ναι
  32. Όχι. Ούτε οι γυναίκες.
  33. Όχι
  34. Ναι. Στο σπαρμό και στο θέρο.
  35. Η αλληλοβοήθεια μεταξύ των γυναικών ήταν αναπτυγμένη. Βοηθούσαν σε οικιακές δουλειές Παρασκευή ψωμιού και γαλακτομικές εργασίες.
  36. Πατέρα και μάνα
  37. Παππού
  38. Βαβά
  39. Παππού
  40. Βαβά
  41. Με το όνομά τους
  42. Με το όνομά τους
  43. Με το όνομά τους , βάζοντας μπροστά τη λέξη -άρα.
  44. Με το όνομά τους και τη λέξη -μαρί
  45. Όχι
  46. Όχι
  47. Με το όνομά τους
  48. Μπάρμπα
  49. Θειά
  50. Μπάρμπα - θειά
  51. Με το όνομά τους
  52. Με το όνομά τους
  53. Όχι
  54. Μιλαδέλφια
  55. Διπλάρικα
  56. Συμπέθερε
  57. Πατέρα
  58. Μάνα
  59. Αφέντη, κυρά
  60. Πατέρα
  61. Μάνα
  62. Με τα ονόματά τους
  63. Με το όνομα
  64. Γαμπρέ ή με το όνομα
  65. Με το όνομα
  66. Νύφη
  67. Νύφη
  68. Με τα ονόμάτα τους
  69. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού ή στο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς. Ο νονός έδινε όποιο όνομα ήθελε αυτός.
  70. Οι άνδρες εργάζονταν στα κτήματα και οι γυναίκες έκαναν όλες τις δουλειές του σπιτιού.
  71. Φόρτωμα κάρρων, αλώνισμα
  72. Βοηθούσαν σε διάφορες δουλειές την κτηνοτροφία.
  73. Το όργωμα, η σπορά.
  74. Τελειώνοντας το σχολείο. Ανάλογη με τους άνδρες και τις γυναίκες.
  75. Ανάλογα με την ηλικία και συνήθως πρώτα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια.
  76. Μετά τα είκοσι. Ήταν επιτρεπτό και τύχαινε συνήθως να είναι μεγαλύτερη η γυναίκα από τον άνδρα.
  77. Συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό ή από διπλάνα χωριά όπως: Μέλισσα, Αχίλλειο, Αρμένιο, Μελία, Αναγέννηση, Νίκη, Σωτήριο.
  78. Στο πατρικό του γαμπρού.
  79. Ναι. Ζούσαν όλοι μαζί και εργάζονταν όλοι μαζί.
  80. Την κρατούσαν αδιαίρετη.
  81. Ποτέ.
  82. Όταν είχαν ένα κορίτσι.
  83. Όχι
  84. Για την μικρότερη
  85. Ναι έγραφε
  86. Δεν άλλαζαν επώνυμα.
  87. Δεν υπήρξαν περιπτώσεις μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  88. Μάλλον υπήρχε κώλυμα.
  89. Μπορούσαν
  90. Λίγες περιπτώσεις. Για λόγους ηθικούς.
  91. Ο νονός του γαμπρού.
  92. Όλα τα παιδιά τα βάπτιζε ο ίδιος νονός.
  93. Αφού έπαιρναν πρώτα την άδεια από τον νονό και άλλαζαν κουμπάρο.
  94. Όχι
  95. Όχι
  96. Δεν είναι γνωστή τέτοια περίπτωση.
  97. Ναι. Σε είδη ρουχισμού.
  98. Προφορικά.
  99. Όχι
  100. Όχι
  101. Ίσως κανένα άλογο ή αγελάδα.
  102. Έπαιρναν σχεδόν τα ίδια.
  103. Όχι
  104. Τα έσοδα ήταν κοινά.
  105. Ανάλογα άλλοι των επέστρεφαν, άλλοι όχι
  106. Όχι
  107. Ύστερα από τον θάνατο του πατέρα.
  108. Περίπου όλοι έπαιρναν ίσα μερίδια
  109. Συνήθως ήταν μικρότερο το μερίδιο των κοριτσιών.
  110. Προφορικά.
  111. Σε μερικές περιπτώσεις γινόταν με λαχνό.
  112. Ανάλογο μερίδιο με τα παιδιά.
  113. Δεν είχαν άλλοι κληρονομικά δικαιώματα.
  114. Οι κόρες
  115. Υιοθετούσαν αν δεν είχαν καθόλου παιδιά.
  116. Προτιμούσαν παιδιά συγγενών.
  117. Είχε δικαιώματα κανονικα, με τα άλλα παιδιά.