Οία Φοινικιά

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Οία Φοινικιά
  4. 872
  5. Οίας
  6. Θήρας
  7. Κυκλάδων
  8. Όχι
  9. Όχι
  10. Λόγω του μεγάλου αριθμού των κατοίκων στις αρχές του αιώνα μας (9000 περίπου) το χωριό ήταν χωρισμένο σε γειτονιές που ονομάζονταν ενορίες.
  11. Μιλούσαν πάντα την Ελληνική γλώσσα χωρίς ιδιαίτερους ιδιωματισμούς, με ένα τονισμό που θυμίζει την Κρητική διάλεκτο.
  12. Υπήρχαν 78 εκκλησίες. Σήμερα υπάρχουν ακόμη σχεδόν όλες. Η πρώτη εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής. Χτίστηκε περίπου τον 12 ο αι.
  13. Οι 11 από αυτές ανήκαν στις αντίστοιχες ενορίες του χωριού. Όλες οι υπόλοιπες ήταν και είναι οικογενειακές.
  14. Ένα (1)
  15. Το 1850 περίπου
  16. Η ναυτιλία, η γεωργία και η αλιεία.
  17. Τομάτες σαντορίνης, σταφύλια, κριθάρι, λαχανικά.
  18. Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν τα: σιτάρι, λαχανικά. Για εμπόριο προορίζονταν τα: τομάτες σαντορίνης, σταφύλια (κρασοστάφυλα).
  19. Σήμερα εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες σε μικρότερο όμως βαθμό. Ο τρόπος καλλιέργειας της γης είναι ακόμη ο παραδοσιακός (ξύλινο άροτρο, πέτρινο αλώνι). Το μεγαλύτερο ποσοστό γης έχει εγκαταληφθεί. Νέες καλλιέργειες δεν υπάρχουν.
  20. Όχι
  21. Ποτέ
  22. Ένας κλήρος θεωρούνταν μεγάλος όταν αποτελούνταν από 50 ζευγαριές και πάνω. Μία ζευγαριά=30 τρία στρέμματα
  23. Γύρω στις 100 οικογένειες είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους.
  24. Σήμερα το μέγεθος του μέσου γεωργικού κλήρου είναι γύρω στις 10 ζευγαριές.
  25. Εκτρέφονταν και εκτρέφονται ακόμοι όνοι (γαϊδούρια) και ημιόνοι (μουλάρια) για τις γεωργικές εργασίες και τις μεταφορές.
  26. Δεν υπήρχαν ούτε και υπάρχουν.
  27. Ναι, ένα σημαντικό τμήμα των κατοίκων ασχολούνταν με την αλιεία.
  28. Λειτουργούσαν οι εξής: 1) Εγκαταστάσεις εξόρυξης Θηραϊκής γης (Παλλάδα), 2) Καλτσοβιομηχανία.
  29. Σταμάτησαν να λειτουργούν. Το 19 η εξόρυξη Θηραϊκής γης και το 19 η καλτσοβιομηχανία.
  30. Δύο ήταν οι κοινωνικές τάξεις στο χωριό και μάλιστα με μεγάλη ταξική διαφορά μέχρι και σήμερα. 1) Οι πλούσιοι καραβοκύρηδες, 2)Οι φτωχοί υποτελείς τους.
  31. Στις γεωργικές επείγουσες εργασίες όπως θέρος, αλώνι, τρύγος.
  32. Γύρω στα 10 μέλη
  33. Η συνηθέστερη προσφώνηση ήταν "Κα". Προφανώς προέρχεται από το "Καλέ"
  34. Παππού
  35. Λαλά
  36. Παππού
  37. Λαλά
  38. Με τα βαφτιστικά τους ονόματα
  39. Με τα βαφτιστικά τους ονόματα
  40. Με τα βαφτιστικά τους
  41. "Μωρή" ή με τα βαφτιστικά τους
  42. Υπήρχε κάποιος σεβασμός, αλλά και συνυπευθυνότητα με τον πατέρα σε οικονομ. θέματα
  43. Ήταν η κύρια υπόλογος του νοικοκυριού και της φροντίδας των μικρότερων αδερφών
  44. Με τα βαφτιστικά τους
  45. Θείο
  46. Θεία
  47. Θείο, Θεία
  48. Με τα βαφτιστικά τους
  49. Συνήθως με τα βαφτιστικά τους.
  50. Όχι
  51. Συμπεθέρους
  52. Πατέρα
  53. Μητέρα
  54. Με το βαφτιστικό
  55. Πατέρα
  56. Μητέρα
  57. Με το βαφτιστικό
  58. Με το βαφτιστικό
  59. Με το βαφτιστικό
  60. Με το βαφτιστικό
  61. Με το βαφτιστικό
  62. Με το βαφτιστικό
  63. Με το βαφτιστικό
  64. Το πρώτο αγόρι της οικογένειας το όνομα του παππού απ' τον πατέρα. Το πρώτο κορίτσι της οικογένειας το όνομα της μητέρας του πατέρα. Από άλλους παππούδες ή από τάματα.
  65. Έπαιρναν μέρος στις γεωργικές κυρίως εργασίες και στη φροντίδα των οικόσιτων ζώων.
  66. Τρύγο, συλλογή τομάτας, θέρισμα
  67. Το τάισμα και το άρμεγμα της κατσίκας συνήθως
  68. Στην καλτσοβιομηχανία απασχολούνταν κατά 90% γυναίκες.
  69. Όργωμα, αλώνι, πάτημα σταφυλιών, ψάρεμα, ναυτικά επαγγέλματα.
  70. Από πολύ μικρά. Τα αγόρια βοηθούσαν τον πατέρα και τα κορίτσια στο σπίτι τη μητέρα.
  71. Παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους. Πρώτα όμως τα κορίτσια και μετά τα αγόρια.
  72. Ηλικία γάμου για τα κορίτσια 17 και πάνω. Ηλικία γάμου για τα αγόρια 26 και πάνω. Ήταν επιτρεπτό, μα όχι συνηθισμένο, η γυναίκα να είναι μεγαλυτέρη απ' τον άντρα.
  73. Ως συνήθως ήταν απ' το ίδιο χωριό. Μερικές φορές μπορεί να διάλεγαν γαμπρό ή νύφη από τα κοντινά χωριά ή ακόμα και απ' τα κοντινά νησιά της Θήρας.
  74. Εγκαθίσταντο σε καινούργιο σπίτι, που αποτελούσε την προίκα της νύφης. Αυτό λεγόταν "νυφικό" σπίτι.
  75. Δεν συνέβαινε αυτό. Ο καθένας ζούσε στο δικό του σπίτι με τη δική του οικογένεια. Δηλαδή η οικογένεια ήταν υπό την στενή της μορφή.
  76. Όχι. Το κάθε παιδί έπαιρνε ό,τι αναλογούσε σ' αυτό, ανάλογα βέβαια με την περιουσία που είχε ο πατέρας. Αν δεν υπήρχε περιουσία, τότε τα παιδιά ήταν υποχρεωμένα να δημιουργηθούν μόνα τους.
  77. Όταν παντρεύονταν, τότε χώριζαν και έφτιαχναν δικό τους σπίτι. Φυσικά χώριζαν και όταν ήταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι.
  78. Όταν τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό στο πατρικό έμεινε ως συνήθως η μικρότερη κόρη. Ελάχιστες φορές όμως έμεινε το παιδί που διάλεγαν οι γονείς.
  79. Παλιότερα και τα τρίτα ξαδέλφια δεν παντρεύονταν. Υπήρξε μια περίπτωση "γάμου" μεταξύ πρώτων ξαδέλφων. Αυτοί βέβαια δεν ήταν παντρεμένοι απ' την εκκλησία, αλλά συζούσαν παράνομα.
  80. Ναι υπήρχε. Τώρα όμως δεν υπάρχει κώλυμα.
  81. Βεβαίως όταν δεν υπήρχε συγγένεια.
  82. Ναι υπήρξαν. Ο κυριότερος λόγος ήταν η μοιχεία.
  83. Το ζευγάρι το στεφάνωνε ο νονός του γαμπρού κυρίως. Μπορεί όμως να το στεφάνωνε και κάποιος φίλος του γαμπρού.
  84. Το πρώτο το βάφτιζε ο κουμπάρος ή η κουμπάρα.
  85. Προτιμούσαν ο καινούργιος κουμπάρος να είναι φίλος τους.
  86. Απαγορευόταν ο γάμος μεταξύ των οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά.
  87. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν μεταξύ τους.
  88. Βεβαίως και υπήρχε ο θεσμός της προίκας. Πολλές φορές για να υποσχεθεί ο γαμπρός γάμο, ζητούσε από πριν την προίκα που θα έπαιρνε από τον πατέρα της νύφης.
  89. Η προικοδοσία γινόταν προφορικά πρώτα. Λίγο πριν ή και μετά το γάμο ο πεθερός του γαμπρού έγραφε σ' αυτόν ό,τι του είχε υποσχεθεί.
  90. Μόνο αν προέρχονταν από πλούσια οικογένεια. Ποσό χρημάτων: όχι σταθερό.
  91. Ναι, όχι πάντα με πλήρη επίπλωση.
  92. Στο χωριό
  93. Έπαιρνε μερικές ζευγαριές, μα όχι πάντα
  94. Όλα έπαιρναν το ίδιο μερίδιο. Δεν υπήρχε εξαίρεση για την πρωτότοκη.
  95. Αυτό δε γινόταν ποτέ. Όπως είπαμε πιο πάνω όλα τα κορίτσια έπαιρναν το ίδιο μερίδιο.
  96. Μπορούσε να μεταβιβαστεί η προίκα της μητέρας, σαν προίκα, στις κόρες. Αν υπήρχαν αγόρια μετά, μεταβιβαζόταν σ' όλα ανεξαιρέτως.
  97. Βοηθούσαν και οι αδελφοί στην προίκιση τνω αδελφών τους.
  98. Είχε δικαίωμα να ζητήσει κληρονομικό μερίδιο, ανεξάρτητα με το αν είχε ή όχι προίκα.
  99. Ως συνήθως επιστρεφόταν στην οικογένειά της, εκτός και είχε κάνει αυτή συμφωνία με τον άντρα της να κληρονομεί ο ένας τον άλλο σε περίπτωση θανάτου.
  100. Όχι, δε γινόταν τέτοιου είδους προσφορά.
  101. Μπορούσε να ζητήσει πίσω ό,τι είχε δώσει.
  102. Κατά τη στιγμή του γάμου τους γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια. Μπορούσε βέβαια η μεταβίβαση να γίνει και σε άλλες περιστάσεις. Π.χ. Όταν έφευγε το παιδί απ' την οικογένεια για κάποιο λόγο σοβαρό.
  103. Όλα τα αγόρια της οικογένειας, όπως άλλωστε και όλα τα κορίτσια, κληρονομούσαν ίσιο μερίδιο. Κι αυτό για να μην υπήρχε η περίπτωση της αδικίας.
  104. Το μερίδιο των κοριτσιών ήταν κατά τι μεγαλύτερο απ' το μερίδιο των αγοριών.
  105. Ως επί το πλείστον γινόταν προφορικά. Αργότερα άρχισε να γίνετια η μεταβίβαση της περιουσίας με διαθήκη.
  106. Το μερίδιο της περιουσίας που αναλογούσε στη γυναίκα σ' αυτή την περίπτωση ήταν το 1/3 περίπου της συνολικής περιουσίας.
  107. Όλοι οι υπόλοιποι συγγενείς είχαν κληρονομικά δικαιώματα.
  108. Τον κληρονομούσαν αποκλειστικά και μόνο οι κόρες του.
  109. Αν το παιδί ήταν ο μοναδικός ανεψιός του τον κληρονομούσε. Το ίδιο μπορούσε να συμβεί και με τον αδελφό της μητέρας του.
  110. Όταν δεν είχε καθόλου παιδί αποφάσιζε το ζευγάρι να υιοθετήσει παιδί.
  111. Προτιμούσαν τα παιδιά των μακρινών συγγενών.
  112. Είχε όλα τα δικαιώματα τα οποία θα είχε και το δικό τους παιδί.