Αμοργός

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Αμοργός.
  4. 860
  5. Αμοργού
  6. Θήρας
  7. Κυκλάδων
  8. Όχι
  9. Όλες είναι παλιές. 30 και πλέον. Το μοναστήρι μας (Χοζοβιώτισσα) είναι χιλίων ετών.
  10. Οι περισσότερες ήταν οικογενειακές
  11. 2. Τώρα έχει 1
  12. Το 1829
  13. Α)Γεωργοί, β)κτηνοτρόφοι, γ)κηπουροί, δ)ναυτικοί, ε) ψαράδες
  14. Δημητριακά, όσπρια (κυρίως φάβα), λαχανικά, εσπεριδοειδή, ελιές, αμπέλια.
  15. Όλα για αυτοκατανάλωση. Για εμπόριο το πλεόνασμα λαδιού και φάβας.
  16. Καλλιεργούνται τα ίδια, αλλά σε μικρότερες ποσότητες. Νέες καλλιέργειες είναι των κτηνοτρόφων (βίκος κ.ά.) που άρχισαν μεταπολεμικά.
  17. Όχι
  18. Από 50 στρέμματα και πάνω
  19. Το 1/4 των κατοίκων
  20. 30-40 στρέμματα
  21. Ναι
  22. Μεταπολεμικά
  23. Υπήρχαν γύρω στα 10 και υπάρχουν.
  24. Ασχολούντο αλλά όχι κυρίως.
  25. Παλαιότερα ήταν δήμος, μαζί με τα Κατάπολα. Όταν τα Κατάπολα έγιναν ξεχωριστή κοινότητα, τότε και η Χώρα έγινε Κοινότητα. Το 1914.
  26. Πλήρωναν το 1/10 του λαδιού. Πρώτα γινόταν δημοπρασία κι όποιος την κέρδιζε έβαζε τους βοϊβόντες και μάζευαν το λάδι από τα λιοτρίβια, Τα χρήματα πήγαιναν στο κράτος.
  27. Έκαναν προσωπική εργασία (τα προσωπικά), 3 μεροκάματα το χρόνο. Συμμετείχαν όμως και εθελουσίως.
  28. Ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες (στα προσωπικά) από 18-60 χρονών.
  29. Γραφόταν στον χρηματικό κατάλογο της κοινότητας και πλήρωνε.
  30. Ήταν πάρα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες και ειδικά όταν κάποιος ήταν άρρωστος.
  31. Στην μεταφορά αντικειμένων μεγάλου βάρους.
  32. Ήταν το ίδιο ανεπτυγμένη και ειδικά στην τακτοποίηση του σπιτιού και προετοιμασία για γιορτές και γάμους.
  33. Συνήθως ο άντρας, η γυναίκα, τα παιδιά και οι γονείς του αντρόγυνου
  34. Παλαιότερα αφέντη τον πατέρα και μάνα τη μητέρα.
  35. Παππού
  36. Λαλά
  37. Παππού
  38. Λαλά
  39. Με το όνομά τους
  40. Με το όνομά τους
  41. Με το όνομά τους
  42. Με το όνομά τους
  43. Πρωτογιός
  44. Πρωτοκόρη
  45. Με το όνομά του και το μικρότερο αποκούνι.
  46. Πάρβα
  47. Κιαρά
  48. Πάρβα και κιαρά
  49. Ανηψούς και ανηψές
  50. Γιο και κόρη (το γιο και παιδί)
  51. Τα πρωτότοκα έπαιρναν το όνομα πρωτογιός-πρωτοκόρη. Τα υστερότοκα αποκούνι.
  52. Προγονός και προγονή
  53. Γιμέλια
  54. Συμπεθέρους
  55. Πεθερό
  56. Πεθερά
  57. Κουνιάδους
  58. Πεθερό
  59. Πεθερά
  60. Κουνιάδους
  61. Γαμπρό
  62. Γαμπρό
  63. Γαμπρό
  64. Νύφη
  65. Νύφη
  66. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα. Στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τη μητέρα. Τα υπόλοιπα ονόματα αγίων από τάξιμο, των υπολοίπων παππούδων, γιαγιάδων και των αδελφίών. Ο νονός μόνο με συγκατάθεση των γονιών.
  67. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού κουβαλούσαν νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα και βοηθούσαν στο θέρος, στο βγάλσιμο των οσπρίων, στον τρύγο και στο μάζεμα των ελιών. Υφαίνανε, πλέκανε, κεντούσανε, ζυμώνανε και ράβανε.
  68. Θέρος, μάζεμα ελιών, αλώνισμα (μαζί με τους άνδρες).
  69. Τραβούσαν τα ζώα για άρμεγμα και σε σπάνιες περιπτώσεις τυροκομούσαν.
  70. Το όργωμα, το σκάψιμο, το αλώνισμα, στο λιοτρίβισμα, το ψάρεμα, το βόσκισμα των κοπαδιών.
  71. Από πολύ μικρά και αναλόγως τις δυνάμεις (8-10 ετών) τους. Τα αγόρια έβοσκαν τα ζώα, αλώνιζαν, βοηθούσαν στο ψάρεμα και γενικά βοηθούσαν τον πατέρα τους σε όλες τις δουλειές. Τα κορίτσια κουβαλούσαν νερό και βοηθούσαν στις δουλειές του σπιτιού.
  72. Τα αγόρια είχαν υποχρέωση να βοηθήσουν στην αποκατάσταση των κοριτσιών, αλλά δεν ήταν τελείως δεσμευμένα να παντρευτούν μετά τα κορίτσια.
  73. Κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες 18-25 και για τους άντρες 25-30. Ήταν επιτρεπτό αλλά όχι συνηθισμένο να είναι η γυναίκα μεγαλύτερη από τον άντρα.
  74. Συνήθως ήταν από το ίδιο χωριό, αλλά δεν υπήρχε περιορισμός εκλογής. Διάλεγαν και από άλλα χωριά της Αμοργού, Αιγιάλη και Κάτω Μεριά.
  75. Συνήθως σε κάποιο καινούριο σπίτι, προίκα της νύφης.
  76. Όχι
  77. Συνήθως όταν παντρευόταν κάθε παιδί, του έδιναν οι γονείς του την περιουσία που του ανήκε.
  78. Χώριζαν, όταν παντρεύονταν.
  79. Όποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς. Συνήθως όποιο έμενε τελευταία λεύτερο.
  80. Δεν υπήρχε ξεχωριστός ορισμός του σώγαμπρου, γιατί οι γαμπροί πήγαιναν στο σπίτι της νύφης. Δεν θυμάται κανείς περίπτωση σώγαμπρου.
  81. Παλαιότερα απαγορευόταν να παντρευτούν και τα δεύτερα ξαδέλφια. Αργότερα υπήρξαν περιπτώσεις γάμου δεύτερων ξαδελφιών. Πρώτα εξαδέλφια δεν παντρεύτηκαν.
  82. Υπήρχε και το αναφέραμε.
  83. Μπορούσαν να παντρευτούν.
  84. Υπήρξαν
  85. Οποιοσδήποτε. Μπορούσε να μην ήταν και νονός
  86. Συνήθως το πρώτο το βάφτιζε αυτός που στεφάνωνε το ζευγάρι.
  87. Από όλες τις περιπτώσεις.
  88. Επιτρεπόταν. Απαγορευόταν αυστηρά στα καλαδέρφια. Επίσης ο κουμπάρος να πάρει την κουμπάρα και αντίστροφα.
  89. Όχι
  90. Δεν υπήρξαν τέτοιες περιπτώσεις.
  91. Υπήρχε
  92. Γινόταν με προικοσύμφωνα. Τα έκαναν συνήθως οι δήμαρχοι και οι παπάδες.
  93. Οι συμβαλλόμενοι. Τα συνέτασσαν οι παπάδες ή οι δήμαρχοι οι οποίοι συνυπόγραφαν.
  94. Επιπλωμένο σπίτι
  95. Στο χωριό
  96. Ναι
  97. Λιόφυτα και ζώα
  98. Η προίκα δινόταν κατά βούληση των γονέων.
  99. Σε σπάνιες περιπτώσεις
  100. Μεταβιβαζόταν κατά προτίμηση. Και οι δύο γονείς έδιναν από κάτι σε κάθε παιδί.
  101. Τα αδέλφια πάντα συμμετείχαν στην αποκατάσταση των κοριτσιών.
  102. Επιστρεφόταν στην οικογένειά της
  103. Όχι
  104. Όλες οι περιπτώσεις συνέβαιναν
  105. Ο μερισμός της περιουσίας γινόταν κατά βούληση των γονέων. Αν πέθαιναν μοιραζόταν εξ ίσου.
  106. Κατά βούληση των γονέων. Τις περισσότερες φορές όμως περισσότερο έπαιρναν τα κορίτσια.
  107. Με συμβολαιογραφική πράξη, ή διαθήκη.
  108. Όχι
  109. Το μισό της περιουσίας
  110. Τα αδέλφια του αποθανόντος μοιραζόταν την μισή περιουσία.
  111. Οι κόρες του.
  112. Μπορούσε και στις δύο περιπτώσεις όταν δεν υπήρχαν άλλοι κληρονόμοι.
  113. Μόνον αν δεν είχε παιδιά.
  114. Παιδιά συγγενικά και κατά πρώτον αδελφών.
  115. Όσα και τα κανονικά παιδιά.