- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Κυπριανάδες
- 703
- Κληματιάς
- Κέρκυρας
- Κέρκυρας
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Τρεις (3). Άγιος Στέφανος στα τέλη του 17ου αιώνα
- Στον οικισμό Κυπριανάδων
- Ένα (1)
- 1925
- Γεωργία
- Εσπεριδεοειδή, ελαιόδεντρα
- Ελαιόλαδο για κατανάλωση και για εμπόριο
- Εσπεριδοειδή, ελαιόδεντρα
- Όχι
- Όχι
- Από 4ο στρέμ. Και πάνω
- Εξ (6)
- 150 ελαιόδεντρα - 3 στρέμ. Χωράφια
- Όχι
- Από ιδρύσεως του χωριού
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Υπήρχαν μέλη κοιντικά καθώς και πρόεδρος (ο οικισμός αποτελεί μια κοινότητα με την Κληματιά)
- Δεν υπήρχαν τάξεις
- Ναι
- Η συμμετοχή ήταν προαιρετική. Γυναίκες συμμετείχαν αλλά προαιρετικά.
- Ναι ίσχυε για όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες
- Σε περίπτωση ασθενείας υπήρχε αλληλοβοήθεια (έρανος)
- Όχι
- Εννιά μέλη. Η μητέρα του άνδρα, ο πατέρας του άνδρα. Ο άντρας. Η γυναίκα του άνδρα. Έξι παιδιά.
- Πατέρα, μάνα
- Παππού
- Καλή (νόνα)
- Παππού
- Καλή (νόνα)
- Με τ΄ όνομά τους
- Με τ΄ όνομά τους
- Με τ΄ όνομά τους
- Με τ΄ όνομά τους
- Όχι
- Όχι
- Με τ΄ όνομά τους
- Μπάρμπα
- Θειά
- Μπάρμπα, θειά
- Με τ΄ όνομά τους
- Με τ΄ όνομά τους
- Στα πρωτότοκα έδιναν τ' όνομα του παπού
- Προγόνια
- Δίδυμα
- Συμπέθερους
- Πατέρα
- Μάνα
- Κουνιάδο - κουνιάδα
- Πατέρα
- Μάνα
- Κουνιάδο - κουνιάδα
- Με τ΄ όνομά του
- Με τ΄ όνομά του
- Με τ' όνομά του
- Με τ΄ όνομά της
- Με τ΄ όνομά της
- Με τ΄ όνομα ή ο άντρας μου ή γυναίκα μου
- Ο νονός πάντοτε ρωτούσε τους γονείς των παιδιών για το όνομα. Στο πρώτο αγόρι έδιναν τ΄ όνομα του παππού από τον πατέρα. Στο κορίτσι της γιαγιάς.
- Κουβαλούσαν οι γυναίκες τα ξύλα, νερό και φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα
- Μάζεμα ελιών, θέρισμα καλαμποκιού και τρύγο σταφιλιών
- Σκάψιμο, ράντισμα, πότισμα, κοπή ξύλων και στα ελαιοτριβεία
- Από 10 ετών. Συνήθως οι δουλειές που συμμετείχαν ήταν βοηθητικές γύρω από τις ασχολίες της μητέρας. Τα αγόρια από 14 ετών εκτελούσαν τις αντρικές δουλειές.
- Έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια
- Ως κανονική ηλικία γάμου για τους άντρες ήταν μετά από τις στρατιωτικές υποχρεώσεις. Για τη γυναίκα μετά από τα 17.
- Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό.
- Στο πατρικό του γαμπρού
- Έφερναν τις γυναίκες στο πατρικό τους. Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί και κοιμόνταν κάτω από την ίδια στέγη.
- Την κρατούσαν αδιαίρετη. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν αδιαίρετες περιουσίες μεταξύ των αδερφών.
- Όταν πέθαινε ο πατέρας ή όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι.
- Συνήθως έμεινε ο μικρότερος γιός.
- Όταν δεν είχε αγόρι
- Όχι
- Για κανένα κορίτσι
- Η περιουσία γραφόταν στ΄ όνομα της κόρης
- Έπαιρναν πάντα το επώνυμο του γαμπρού (τα παιδιά του)
- Μέχρι δεύτερα ξαδέλφια δεν γίνονταν γάμος. Από τρίτα και πάνω.
- Υπήρχε κώλυμα. Στέρηση αδείας από την Μητρόπολη.
- Μπορούσαν να παντρευτούν αν βέβαια δεν υπήρχε συγγένεια
- Όχι
- Ο νονός του γαμπρού
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο νονός του γαμπρού. Τα υπόλοιπα κατά προτίμηση των γονέων.
- Προτιμούσε να είναι φίλος παρά συγγενής
- Απαγορευόταν
- Όχι
- Ποτέ
- Υπήρχε
- Η προικοδοσία γινόταν με προικοσύμφωνα σπανίως διαλόγου
- Όχι
- Τα συνέτασσε ιδιοχείρως ο πεθερός και υπέγραφαν και οι δύο
- Χρήματα 50.000 - 60.000
- Σπανίως
- Στο χωριό
- Ναι
- Δέντρα, ζώα
- Σε σπάνιες περιπτώσεις
- Όχι
- Μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες ή σε όλα τα παιδιά
- Υπήρχε υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκηση οι αδελφοί ανεξαρτήτως θανάτου του πατέρα
- Ναι
- Η προίκα μεταβιβαζόταν στην οικογένειά της
- Όχι
- Ανάλογα με τις περιστάσεις
- Όλα το ίδιο μέρους περιουσίας
- Μικρότερο ή ίσο με το μερίδιο των αγοριών
- Προφορικά και με διαθήκη
- Γινόταν με λαχνό σε περίπτωση δαφωνίας μεταξύ των κληρονόμων
- Το 1/4 της περιουσίας
- Εξ ολοκλήρου η περιουσία μεταβιβαζόταν στη γυναίκα
- Οι κόρες
- Ναι
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
- Συνήθως προτιμούσε συγγενικά παιδιά
- Ότι και τα νόμιμα