Σύμη

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Σύμη.
  4. 363
  5. Δήμος Σύμης
  6. Ρόδου
  7. Δωδεκανήσου
  8. Το όνομα του χωριού (νησιού) είναι Σύμη. Από τη μυθολογία όμως διαβάζουμε, ότι λεγόταν παλαιότερα Μεταποντίς.
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Η γλώσσα των κατοίκων του χωριού ήταν ανέκαθεν η Ελληνική με μερικούς τοπικούς ιδιοματισμούς.
  13. Στο χωριό υπήρχαν παλαιότερα δεκατρείς εκκλησίες. Η πρώτη κτίστηκε γύρω στα 1838. Επίσης υπάρχουν και γύρω στα 98 μοναστήρια.
  14. Οι εκκλησίες και τα μοναστήρια κτίστηκαν με δωρεές των κατοίκων του νησιού και τη συντήρησή τους είχαν αναλάβει οικογένειες.
  15. Δύο
  16. Γύρω στα 1856.
  17. Α) σπογγαλιεία, β)ναυτιλία, γ)αλιεία, δ)λίγη κτηνοτροφία, ε)εμπόριο.
  18. Όχι. Το νησί είναι βραχώδες και δεν υπάρχουν εκτάσεις για γεωργική εκμετάλλευση.
  19. Τίποτε
  20. Τίποτε
  21. Όχι
  22. Όχι
  23. Όχι
  24. Τίποτε
  25. Ναι. Γύρω στους 10 - 15 κτηνοτρόφους έτρεφαν γιδοπρόβατα αν δεν υπερέβαιναν τα 500 κεφάλια συνολικά.
  26. Από παλιά υπήρχε οικόσιτη κτηνοτροφία.
  27. Ναι. Γύρω στα 10 και εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα.
  28. Με την αλιεία ασχολούντο κυρίως γύρω στους 20 - 25 και είχαν μικρά καϊκια με δίκτυα, παραγάδια κτλ.
  29. Παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό βιοτεχνίες παρασκευής χαλβάδων, ταχινιού, λουκουμιών, ζαχαροπλαστικής. Επίσης μικρές βιοτεχνίες αλεκτών και καλαμιών.
  30. Εξακολουθούν να λειτουργούν και σήμερα.
  31. Το 1832 συστήθηκε στο νησί κοινοτική οργάνωση με το όνομα Δημογεροντία. Αποτελείτο από δύο δημάρχους και δώδεκα συμβούλους. Από τους δύο δημάρχους ο πρώτος είχε την ευθύνη της διοικητικής και διπλωματικής υπηρεσίας και γενικά την ευθύνη της διοικήσεως του Δήμου. Ο δεύτερος είχε τη διαχείριση του ταμείου, γι αυτό και ταμίας ελέγετο.
  32. Δημοτικό φόρο. Στου Δημογέροντες.
  33. Δεν υπήρχε διαχωρισμός των κατοίκων. Μπορούμε να παούμε ότι διαχωρισμός υπήρχε μόνο από το είδος της εργασίας του καθενός π.χ. ναυτικοί, ψαράδες, δύτες, έμποροι, κτηνοτρόφοι.
  34. Ναι. Όσοι μπορούσαν πρόσφεραν εργασία χωρίς αμοιβή και άλλοι πρόσφεραν χρηματικά ποσά.
  35. Για τους άνδρες ήταν υποχρεωτική. Οι γυναίκες συμμετείχαν κυρίως με την προσωπική τους εργασία στην ανακαίνιση των εκκλησιών και των μοναστηριών.
  36. Όχι. Η προσωπ. Εργασία ήταν προαιρετική.
  37. Δεν υπήρχαν γεωργικές εργασίες.
  38. Η αλληλοβοήθεια ίσχυε στην προετοιμασία μιας οικογ. Γιορτής, γάμου, θανάτου, στην κατασκευή γλυκισμάτων, στην καθαριότητα των εκκλησιών, στα πανηγύρια.
  39. Ήταν κυρίως αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών για τις δουλειές που πραναφέραμε στην 33 ερώτηση.
  40. Άνδρας, γυναίκα, παιδιά, πατέρας του άνδρα, μητέρα του άνδρα, πατέρας και μητέρα της γυναίκας, ανύπανδρα αδέρφια του άνδρα ή της γυναίκας.
  41. Μπαμπά - μαμά.
  42. Πάππου
  43. Μάμμη
  44. Πάππου
  45. Μάμμη
  46. Με το βαφιστικό τους όνομα κυρίως το χαϊδευτικό.
  47. Το ίδιο με τα παραπάνω.
  48. Με το βαφτιστικό τους όνομα
  49. Με τα βαφτιστικά τους ονόματα
  50. Ναι
  51. Ναι
  52. Με τα βαφτιστικά τους ονόματα, κυρίως τα χαϊδευτικά.
  53. Μπάρμπα
  54. Θειά
  55. Μπάρμπα - θειά
  56. Με τα βαφτιστικά τους ονόματα.
  57. Παιδί μου - κόρη μου
  58. Ναι, ναι
  59. Αδέρφια
  60. Διμέλλια
  61. Συμπεθέρους
  62. Μπαμπά
  63. Μαμά
  64. Αδελφέ - αδελφή
  65. Μπαμπά
  66. Μαμά
  67. Αδελφέ - αδελφή
  68. Γαμπρέ μου
  69. Γαμπρέ μου
  70. Αδελφέ μου ή γαμπρέ μου
  71. Η νύφη μας
  72. Η νύφη μας
  73. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα. Στο πρώτο κορίτσι, το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Το δεύτερο παιδί έπαιρνε το όνομα του παπού ή της γιαγιάς από την μητέρα κτλ.
  74. Οι γυναίκες κουβαλούσαν ξύλα, νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα και ασχολούντνα ακόμα και με τις βιοτεχνίες αν είχαν, όπως π.χ. αλεκτών, κλιμιών, ραπτική, κεντήματος κτλ.
  75. Αν μια οικογένεια είχε 1-2 ζώα ή και κότες τα φρόντιζαν οι γυναίκες.
  76. Στο ράψιμο, στο κέντημα, στα πλεκτά, στα κιλίμια ασχολούντο μόνο γυναίκες.
  77. Οι δουλειές του ψαρά, του ναυτικού, του δύτη, του εμπόρου, του κτηνοτρόφου, του κτίστη, του μαραγκού κτλ. Ήταν αποκλεισιτκά ανδρικές δουλειές.
  78. Τα παιδιά άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές από 12 - 14 χρονών. Τα μεν αγόρια στις ανδρικές δουλειές που προαναφέραμε, τα δε κορίτσια στις γυναικείες δουλειές.
  79. Ήταν έθιμο του τόπου να αποκατασταθούν πρώτα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια. Αν τα κορίτσια ήταν πολλά, έπρεπε τουλάχιστον τα δύο πρώτα να παντρευόντουσαν και μετά το μεγάλο αγόρι. Τα υπόλοιπα κατά χρονολογική σειρά.
  80. Για τις γυναίκες από 18 και πάνω και για τους άνδρες από 25 και άνω. Η γυναίκα έπρεπε να είναι μικρότερη από τον άνδρα.
  81. Η παροιμία "παπούτσι από τον τόπο σου και ας είναι και μπαλλωμένο" δίνει την απάντηση στην ερώτηση.
  82. Το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο στο πατρικό της νύφης ή σε κάποιο καινούργιο σπίτι που αποτελούσε προίκα της νύφης.
  83. Όχι
  84. Όχι. Μετά το γάμο τη μοίραζαν ή εργαζόνταν συνεταιρικά.
  85. Κυρίως ο γάμος και οι καινούργιες υποχρεώσεις.
  86. Η μεγαλύτερη κόρη.
  87. Σε όλες.
  88. Ναι
  89. Για όλα
  90. Ναι
  91. Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα.
  92. Α) τα αδέρφια, β) τα πρώτα ξαδέρφια, γ) τα δεύτερα εξαδέρφια. Όχι
  93. Ναι
  94. Με το ίδιο επώνυμο μπορούσαν να παντρευτούν.
  95. Ναι. Ελάχιστες. Οι λόγοι κυρίως ήταν αναχώρηση του άνδρα στο εξωτερικό (εγκατάλειψη) ή ασυμφωνία χαρακτήρων (σπάνια).
  96. Ο νονός του γαμπρού.
  97. Όποιος βρισκόταν. Τα άλλα παιδία δεν είχαν τον ίδιο νονό.
  98. Προτιμούσαν τους συγγενείς ή φίλους.
  99. Απαγορευόταν ο γάμος.
  100. Όχι
  101. Ναι
  102. Με προικοσύμφωνα ή τεσκερέδες.
  103. Όχι
  104. Οι δημογέροντες
  105. Ναι
  106. Ναι
  107. Κυρίως στο χωριό
  108. Όχι. Ανάλογα με τις απαιτήσεις του γαμπρού.
  109. Όχι
  110. Ναι. Σε όλα τα παιδιά.
  111. Ναι. Και όταν ζούσε ο πατέρας οι αδελφοί είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών.
  112. Ναι
  113. Παρέμενε στον άνδρα της.
  114. Όχι
  115. Ανάλογα με τη διαθήκη του πατέρα.
  116. Ανάλογα με τη διαθήκη του πατέρα. Συνήθως ο πρωτότοκος κληρονομούσε περισσότερα.
  117. Μεγαλύτερο από το μερίδιο των αγοριών.
  118. Με διαθήκη
  119. Όχι. Ανάλογα με τη διαθήκη.
  120. Το 1/2 και τα υπόλοιπα στα παιδιά.
  121. Τα αδέλφια και τα ανήψια.
  122. Οι κόρες του.
  123. Ναι
  124. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  125. Και των τριών περιπτώσεων.
  126. Τα ίδια δικαιώματα του νόμιμου παιδιού.