- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Νέο Χειμωνιό
- 386
- Νέο Χειμωνίου
- Ορεστιάδας
- Έβρου
- Χειμώνιο
- Το χωριό κατοικείται από πρόσφυγες που ήρθαν από το Μεγάλο Ζαλούφι της Αν.Θράκης. Είναι σχεδόν όλοι Αρβανίτες.
- Οι κάτοικοι παλαιότερα μιλούσαν την Αρβανίτικη διάλεκτο, την οποία και συνεχίζουν κυρίως οι ηλικιωμένοι.
- Μία εκκλησία. Κτίστηκε το 1935 όταν οι κάτοικοι έκτισαν το Ν.Χειμ.στην πλαγιά λόφου και άφησαν το Παλαιό στο κάμπο γιατί πλημμύριζε.
- Ανήκε σε όλους τους χωριανούς.
- Ένα.
- Το έτος 1932.
- Κυρίως γεωργικές ασχολίες.
- Καλαμπόκια, πεπόνια, σκούπα, πατάτες, σιτηρά, φασόλια.
- Προορίζονταν για το εμπόριο τα καλαμπόκια, τα πεπόνια, η σκούπα, τα υπόλοιπα για αυτοκατανάλωση.
- Σήμερα καλλιεργούνται σιτηρά, πατάτες, φασόλια, παντζάρια Τα παντζάρια (τεύτλα) άρχισαν να καλλιεργούνται από το 1960. Σταμάτησε η καλλιέργεια πεπονιών-και σκούπας.
- Ήταν τσιφλίκι.
- Οι καλλιεργητές έδιναν στον τσιφλικά το μισό της καλλιέργειας.
- Όλα ήταν εθνικές γαίες εκτός από τα κτήματα του τσιφλικά Ομούρ-Μπέη.
- Από 50 στρέμματα και πάνω.
- Περίπου 10 οικογένειες.
- Περίπου 20 στρέμματα.
- Ναι. Συνήθως όλοι οι γεωργοί ήταν και κτηνοτρόφοι.
- Το 1960.
- Μέχρι το 1940 υπήρχαν 10 περίπου. Τώρα δεν υπάρχουν.
- Όχι
- Όχι
- Μέχρι το 1960 υπαγόταν στο Δήμο Ορεστιάδας. Είχε πάρεδρο.
- Συνήθως το καλοκαίρι όταν γινόταν το αλώνισμα πλήρωναν με σιτηρά τον παπά του χωριού, τον ψάλτη και στην Κοινότητα τον Κοινοτικό φόρο.
- Δεν υπήρχαν ξεχωριστές τάξεις.
- Ναι. Από 20 ως 65 ετών οι άνδρες εργαζόταν περίπου 10 μέρες το χρόνο προσωπική εργασία, ως το 1975. Όσοι δεν εργαζόταν πλήρωναν πρόστιμο στο Δημ.Ταμείο.
- Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
- Ναι ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Συνήθως στις γεωργικές εργασίες σπορά, σκάψιμο, θέροςμ τρύγος. Η συνήθεια αυτή συνεχίζεται και σήμερα κυρίως στο σκάψιμο των χωραφιών.
- Η αλληλοβοήθεια ίσχυε και σε άλλες περιπτώσεις.
- Ναι ήταν πιο ανεπτυγμένη μεταξύ γυναικών. Για γεωργικές εργασίες αλλά και για άλλες όπως στον αργαλειό.
- Τα μέλη μιας οικογένειας ήταν συνήθως από 8 ως 12.
- Πατέρα και μητέρα.
- Παππού.
- Γιαγιά.
- Παππού
- Γιαγιά.
- Με το όνομά τους.
- Με το όνομά τους.
- Το μεγαλύτερο Λιάλε. Τα άλλα στ'όνομα.
- Την μεγαλύτερη μπάμπε. Τις άλλες στ'όνομα.
- Λιάλε
- Μπάμπε.
- Στο όνομα.
- Θείο ή αμτζιά ή τζιατζιά.
- Θεία ή γκέκο.
- Θείο ή ντάϊο. Θεία ή γκέκο
- Στο όνομά τους.
- Στο όνομά τους.
- Ικίζα ή μπινιάρε
- Κρούσκι και κρούσκα.
- Πατέρα
- Μητέρα
- Αφέντη και Κυράτσα
- Πατέρα
- Μητέρα
- Τον αδερφό μπασιά.
- Στο όνομα
- Στο όνομα.
- Μπασιά.
- Νούσε
- Νούσε
- Η γυναίκα τον άντρα της με το όνομα. Ο άνδρας δεν την συνήθιζε με το όνομα.
- Το όνομα του παππού από πατέρα. Το όνομα της γιαγιάς από πατέρα. Το δεύτερο αγόρι του παππού από μητέρα το δεύτερο κορίτσι της γιαγιάς από μητέρα.
- Οι γυναίκες έκαμναν απ'όλες τις δουλειές. Εκτός από όλες τις δουλειές του σπιτιού έκαναν και όλες τις εργασίες των ανδρών. Ξύλα, χωράφια, νερό, ζώα, τα πάντα.
- Οργωναν, έσπερναν, έσκαβαν ζώα, στο μύλο, σχεδόν όλες.
- Βοσκούσαν ζώα. Φρόντιζαν τα ζώα του σπιτιού.
- Οργανωμένες βιοτεχνίες δεν υπήρχαν αλλά κάθε γυναίκα ύφαινε στον αργαλειό της όλα τα στρωσίδια του σπιού και τα ρούχα των μελών της οικογένειάς της.
- Το όργωμα και τα ξύλα.
- Από ηλικία 10 ετών. Στα αγόρια γεωργικές εργασίες. Σκάψιμο, θέρος, μεταφορά ξύλων, όργωμα, σπάρσιμο. Στα κορίτσια αργαλειό, ζύμωμα, σπίτι και γεωργ.εργασίες.
- Παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους.
- Συνήθως την ηλικία των 18 ετών. Παντρεύονταν συνομήλικοι. Δεν παντρεύονταν οι άνδρες μεγαλύτερες γυναίκες.
- Συνήθως προτιμούσαν γαμπρό ή νύφη από το ίδιο χωριό. Συνήθιζαν όμως να παίρνουν από τα γειτονικά χωριά. Κλεισσώ, Καβύλη, Σάκκα, Ρήγιο που κατοικούσαν και εκεί Αρβανίτες.
- Το νέο ζευγάρι έμενε στο σπίτι του γαμπρού.
- Όταν παντρεύονταν ο δεύτερος αδερφός ο πρώτος παντρεμένος πήγαινε σε άλλο σπίτι. Συνήθως έμενε στο σπίτι με τους γονείς το τελευταίο αγόρι, που γηροκομούσε και τους γονείς του. Οι προηγούμενοι έφευγαν για καινούργιο σπίτι.
- Ναι! Την κρατούσαν αδιαίρετη.
- Χώριζαν όταν παντρεύονταν ο επόμενος αδερφός. Και εφ όσον μπορούσαν να δημιουργήσουν άλλο σπίτι. Αν ήταν φτωχοί κάθε παντρεμένος έπαιρνε 1 δωμάτιο από το σπίτι το πατρικό. Ο τελευταίος πάντα ήταν μαζί με τους γονείς του.
- Πάντα έμεινε ο μικρότερος γιός ή η μικρότερη κόρη αν υπήρχαν κορίτσια.
- Όταν είχε κορίτσια μόνο. Στο τελευταίο κορίτσι έπαιρνε σώγαμπρο.
- Όχι συνήθως. Πήγαιναν φτωχά αγόρια.
- Το μικρότερο που έπαιρνε σώγαμπρο, έπαιρνε και τη μεγαλύτερη περιουσία.
- Έγραφε σχεδόν όλη την περιουσία του.
- Ο σώγαμπρος κρατούσε για την οικογένειά του στα χαρτιά το δικό του επώνυμο, αλλά όλοι τον προφορικά τον ήξεραν και τον ονόμαζαν με του πεθερού του.
- Κρατούσαν τις συγγένειες και δεν παντρευόταν ποτέ συγγενείς.
- Ναι. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
- Δεν τους πείραζε το κοινό επώνυμο αφού δεν συγγένευαν. Μπορούσαν να παντρευτούν.
- Σπάνιες περιπτώσεις για λόγους υγείας.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Ναι είχαν τον ίδιο συνήθως νονό.
- Άλλαζαν μόνο κουμπάρο αν το επέτρεπε ο πρώτος κουμπάρος. Προτιμούσαν φίλους και γνωστούς.
- Απαγορευόταν ο γάμος.
- Ναι. Δεν πείραζε αυτό.
- Ποτέ.
- Δεν υπήρχε θεσμός προίκας. Αντίθετο ο πατέρας του γαμπρού έδινε στον πατέρα της νύφης ζώα ή χρήματα που λεγόταν (μπαμπάχακ=του μπαμπά το δίκιο).
- Αν ήθελε ο μπαμπάς έδινε συνήθως μεγάλο ζώο και θηλυκό.
- Ζώο μεγάλο
- Έπαιρναν την ίδια αυτές που έφευγαν από το πατρικό σπίτι. Στη μικρότερη έμεναν τα περισσότερο αν έπαιρναν σώγαμπρο.
- Η προίκα της μητέρας πήγαινε στα παιδιά που ήθελε η μητέρα αγόρια ή κορίτσια.
- Είχαν κάποια υποχρέωση οι αδερφοί να βοηθήσουν στην προίκιση των κοριτσιών, περισσότερο μάλιστα όταν πέθαινε ο πατέρας.
- Ναι είχε δικαίωμα να ζητήσει.
- Παρέμενε στον άνδρα της.
- Έδινε το μπαμπάχακ.
- Μπαμπάχακ έδινε ο πατέρας του γαμπρού στον πατέρα της νύφης.
- Το μπαμπάχακ δινόταν πριν από το γάμο, στον αρραβώνα.
- Ήταν προσφορά για τον πατέρα της νύφης. Προσφορά για τον κόπο που μεγάλωσε το κορίτσι. Δεν μοιραζόταν.
- Όχι
- Όταν πέθαινε ο πατέρας, τότε η περιουσία μεταβιβάζονταν στα παιδιά του ανάλογα με την διαθήκη που άφηνε.
- Άφηνε στον καθένα ότι ήθελε ο πατέρας. Στο μικρότερο άφηνε τα περισσότερα γιατί έμενε μαζί του.
- Στα κορίτσια δεν άφηναν σχεδόν τίποτα.
- Με διαθήκη
- Όχι! Δεν γινόταν με λαχνό.
- Αναλογούσε μερίδιο παιδιού.
- Κανένας δεν είχε κληρονομικά δικαιώματα.
- Οι κόρες του.
- ΌΧΙ. Μόνο αν ο θείος του έγραφε στη διαθήκη του.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Ορφανά αλλά προτιμούσαν αγόρια.
- Όλα τα δικαιώματα του παιδιού.