Ρίζια Ορεστιάδος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Ρίζια Ορεστιάδος
  4. 394
  5. Ριζίων
  6. Ορεστιάδας
  7. Έβρου
  8. Μόνο οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι το έλεγαν Ντουουτζιάρα. Οι ντόπιοι Ρίζια.
  9. Δύο-τρεις οικογένειες από Ανδριανούπολη.
  10. Μία. Κτίστηκε σε άγνωστο χρόνο. Το 1876 υπήρχε. Το 1912 κάηκε η πρώτη εκκλησία από τους Τούρκους.
  11. Ένα νεκροταφείο
  12. Γύρω στα 1900
  13. Γεωργία και κτηνοτροφία
  14. Σιτάρι, καλαμπόκι, σκούπα, σουσάμι, λίγο βαμβάκι, πατάτες.
  15. Από το σιτάρι, το καλαμπόκι, το σουσάμι και τις πατάτες κρατούσαν την αναγκαία ποσότητα για αυτοκατανάλωση και την υπόλοιπη την πουλούσαν. Το βαμβάκι όλο για αυτοκατανάλωση. Τη σκούπα την πουλούσαν.
  16. Σήμερα καλλιεργούνται : σιτάρι, σκούπα, καλαμπόκι, ηλιόσπορος και τεύτλα. Επίσης τριφύλλι. Ηλιόσπορο μετά το 1940 Τα τεύτλα άρχισαν να καλλιεργούνται από το 1973
  17. Από διακόσια και πάνω
  18. Περίπου είκοσι.
  19. 60 στρέμματα
  20. Ναι
  21. Από το 1965
  22. Δύο αλευρόμυλοι, δύο λανάρες μαλλιού, τέσσερις βιοτεχνίες σκούπας.
  23. Εξακολουθούν να λειτουργούν μόνο δύο βιοτεχνίες σκούπας.
  24. Πριν το 1920 υπήρχε ο Μουχτάρης. Μετά το 1922 άρχισε η εκλογή κανονικών αρχόντων(Πρόεδρος-συμβούλιο). Από 1924 στην Κοινότητα Ριζίων υπάγονταν τα χωριά : Κέραμος, Στέρνα, Χανδράς, Φυλάκιο, Βάλτος, Άρζος, Καναδάς, Μαράσια. Η υπαγωγή αυτή διήρκεσε μέχρι το 1958.
  25. Στον καιρό της Τουρκοκρατίας από παραγωγή το 12%, μετά το 1922 το 4%. Στην κοινότητα πλήρωναν βοσκή(για βόσκημα ζώων), αγροφυλακή(με είδος), Εντιζάπ(για πώληση ζώου 3%) Κάμ παρασ'(για σφάξιμο ζώου στο σπίτι).
  26. Οι πλούσιοι με τα πολλά χωράφια στα οποία ασχολούνταν οι φτωχοί ονομάζονταν τσορμπατζήδες.
  27. Ναι(για κτίσιμο εκκλησίας, σχολείου, κατασκευή δρόμων και νεκροταφίων). Το θεωρούσαν (καλό) να προσφέρουν υπηρεσίες χωρίς αμοιβή.
  28. Η συμμετοχή ήταν προαιρετική. Και γυναίκες πρόσφεραν υπηρεσίες. Από 1935 η Κοινότητα άρχισε να εφαρμόζει την υποχρεωτική προσωπική εργασία
  29. Ναι. Έβαζαν πρόσθετη φορολογία
  30. Ναι(αλληλοβοήθουνταν στο όργωμα, σκάψιμο, μεταφορές, θέρο..)
  31. Ναι (στο χτίσιμο των σπιτιών).
  32. Και οι γυναίκες εξ ίσου αλληλοβοηθούνταν. Κυρίως να ετοιμάζουν την προίκα.
  33. Οι γονείς του άνδρα, αδέλφια του άνδρα, παιδιά άνδρα και αδελφών(αρρένων) άνδρα.
  34. Μπουμπά(τον πατέρα), μανί(τη μητέρα)
  35. Παππού
  36. Γιαϊά
  37. Παππού
  38. Γιαϊά
  39. Ουγγόνι
  40. Ουγγόνι
  41. Τσίτσι(το μικρότερο τους μεγαλύτερους)
  42. Τσατσά(το μικρότερο τις μεγαλύτερες)
  43. Τσίτσι
  44. Τσατσά
  45. Με το όνομά τους.
  46. Νταΐ
  47. Αμνια
  48. Νταΐ-άμνια
  49. Στο όνομα
  50. Στο όνομα
  51. Όχι
  52. Πίτσκα
  53. Λιμάρκα
  54. Συμπέθερε-συμπεθέρα
  55. Αφέντη
  56. Μάνα
  57. Μπάσια κυρατσούδα
  58. Μπαμπαλ'κι(?)
  59. Μπάμπου
  60. Καΐντσιου-μπαλντ'ζα(?)
  61. Γαμπρέ
  62. Γαμπρέ, γαμπρούδ
  63. Νυφούδα
  64. Νυφούδα
  65. Μαρί ή στο όνομα, αβρέ(η σύζυγος το σύζυγο) ή στο όνομα.
  66. Στο πρώτο αγόρι(του παππού από τον πατέρα) Στο πρώτο κορίτι(της μητέρας του πατέρα) Τα δύο άλλα τα ονόματα των γονέων της μητέρας. Δεν μπορούσε ο νουνός να παραβεί τα παραπάνω.
  67. Οι άνδρες δούλευαν στα χωράφια και τις περισσότερες φορές μαζί του δούλευε η γυναίκα. Το μωρό το κουβαλούσε στο χωράφι. Η γυναίκα μαγείρευε στο χωράφι. Όταν έμενε στο σπίτι έκοβε ξύλα, κουβαλούσε νερό και φρόντιζε τα οικόσιτα ζώα.
  68. Έσκαβαν, θέριζαν, έσπερναν, αλώνιζαν.
  69. Τάϊζαν τα ζώα, τα πότιζαν, καθάριζαν το στάβλο, άρμεγαν, έκαναν τυρί και βούτυρο.
  70. Δούλευαν στα σκουπάδικα.
  71. Το όργωμα, το κουβάλημα των σακκιών, το κόψιμο στο δάσος και η μεταφορά των καυσοξύλων.
  72. Από έξι(6) χρονών. Τα αγόρια έβοσκαν τα ζώα και συνόδευαν τον πατέρα στο χωράφι. Τα κορίτσια έμειναν στο σπίτι και βοηθούσαν τη μητέρα.
  73. Παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους.
  74. Για τον άνδρα πάνω από είκοσι. Για τα κορίτσια πάνω από δεκαοχτώ. Η συνήθεια ήταν ο άνδρας να είναι μεγαλύτερος από τη γυναίκα.
  75. Να είναι και οι δύο από το ίδιο χωριό.
  76. Στο πατρικό του γαμπρού.
  77. Ναι, όλα τα αγόρια έφερναν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους όπου ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόταν στο ίδιο σπίτι.
  78. Την κρατούσαν αδιαίρετη
  79. Χώριζαν μόνο αν μάλωναν ή αν αποκτούσαν την οικονομική ευχέρεια για να κάνουν δικό τους σπίτι
  80. Στο πατρικό σπίτι έμενε ο μικρότερος γιός.
  81. Όταν δεν είχε αγόρι.
  82. Όχι.
  83. Για το μικρότερο κορίτσι.
  84. Ο πεθερός έγραφε στο όνομα του γαμπρού το σπίτι(υποχρεωτικά), λίγα χωράφια και του έδινε ζώα αν είχε.
  85. Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του. Τα παιδιά(το όνομα) το επώνυμο του πατέρα τους έπαιρναν.
  86. Μέχρι και πρώτα εξαδέλφια δεν παντρεύονταν.
  87. Ναι
  88. Όχι. Μπορούσαν να παντρευτούν.
  89. Ναι. Για λόγους ασυμφωνίας χαρακτήρων.
  90. Ο νονός του γαμπρού.
  91. Όλα τα παιδιά είχαν τον ίδιο νονό.
  92. Σπάνια άλλαζαν κουμπάρο και προτιμούσαν φίλο.
  93. Απαγορευόταν ο γάμος.
  94. Ναι
  95. Υπήρχε
  96. Προφορικά.
  97. Όχι
  98. Όχι (Ο γαμπρός έδινς στη νύφη χρήματα "μπαμπά χακ΄"
  99. Όχι
  100. Ναι
  101. Ζώα
  102. Ναι την ίδια προίκα
  103. Όχι
  104. Όχι
  105. Στον άνδρα της παρέμενε ένα μικρό μέρος την υπόλοιπη την έπαιρναν τα αδέλφια της.
  106. Όχι
  107. Όχι
  108. Μόλις πέθαινε ο πατέρας τότε μοιράζονταν την περιουσία του. Όταν πέθαινε η μητέρα ακολουθούσε ο μοιρασμός της δικής της περιουσίας.
  109. Κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
  110. Ήταν το μερίδιο των κοριτσιών ίσο με το μερίδιο των αγοριών.
  111. Προφορικά
  112. Με λαχνό μεταξύ όλων των παιδιών.
  113. Το ένα τέταρτο.
  114. Τα αδέλφια του συζύγου(και των δύο φύλων).
  115. Οι κόρες του.
  116. Ναι και στις δύο περιπτώσεις.
  117. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  118. Παιδιά αδελφών.
  119. Κληρονομούσε όλη την περιουσία.