Άγιος Γεώργιος Ημαθίας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Άγιος Γεώργιος Ημαθίας
  4. 558
  5. Αγίου Γεωργίου
  6. Ημαθίας
  7. Ημαθίας
  8. 1.Κουντούνια 2. Γιάντσιτσα 3. Γιάννισσα και τώρα Άγιος Γεώργιος
  9. Κατοικείται από ντόπιους (σλαυόφωνους) και πρόσφυγες από το 1922 και εντεύθεν, Ποντίους, Μικρασιάτες και Ρωσοπρόσφυγες.
  10. Όχι ανάμεικτοι.
  11. Τη σλαυϊκή διάλεκτο (ένα κράμμα Σλαυϊκών, τουρκικών και άλλων λέξεων.
  12. Δύο: ο Άγιος Αθανάσιος και ο Άγιος Γεώργιος. Ο ναός του νέου οικισμού φέρει όνομα Κοίμηση της Θεοτόκου. Η πρ΄ωτη είχε κτιστεί το 1832.
  13. Σ'όλους τους κατοίκους.
  14. Τρία παλιά και ένα μετά το 1940.
  15. Το 1880
  16. Γεωργία-κτηνοτροφία.
  17. Δημητριακά: σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, αραβόσιτος και πολύ παλιά προ του 1900 ρύζι) και λίγα μποσθάνικα, σισάμια
  18. Σιτάρι , κριθάρι, σισάμια, αραβόσιτος και γενεικά για αυτοκατανάλωση και τα περισσεύματα για το εμπόριο.-
  19. Όλες οι προηγούμενες και τώρα τελευταία επιδίδονται στην τευτλοκαλλιέργεια, δενδρο καλλιέργεια, βαμβακοκαλλιέργεια και κυρίως λαχανικά (πιπεριές, ντομάτες, μελιτζάνες κ.τ.λ)
  20. Τσιφλίκι
  21. Από το σιτάρι συνήθως έδιναν το μισό από τον αραβόσιτο το 1/4. Είχαν όμως δικά τους ζώαπου έβοσκαν ελεύθερα στα βοσκοτόπια χωρίς να πληρώνουν δικαίωμα βοσκής και όλα τα κτηνοτροφικά προϊόντα ήταν ενετελώς δικά τους.
  22. Όχι
  23. Πάνω από 50 στρέμματα
  24. Προ του 1912 κανείς
  25. 12 στρέμματα
  26. Υπήρχε πολύ ανεπτυγμένη
  27. Μετά το 1960
  28. Υπήρχαν προ του 1940 σήμερα δεν υπάρχουν.-
  29. Ναι από την πρώην λίμνη Γιαννιτσών στη δυτική της όχθη μέχρι το 1932. Μετά αποξηράνθηκε.
  30. Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες
  31. Ναι το χωριό ήταν έδρα κοινότητας με άλλους 5 οικισμούς μέχρι το 1924 περίπου. Σήμερα η κοινότητα Αγίου Γεωργίου έχει μόνο το ομώνυμο οικισμό.
  32. Τους προαναφερθένες στον Τσιφλικά
  33. Δεν υπήρχε ιδιαίτερος διαχωρισμός διότι όλοι ήσαν γεωργοί εργαζόμενοι στα ξένα τότε χωράφια και μόνο οι δραστηριότεροι είχαν μερικά ζώα περισσότερα και ευημερούσαν.
  34. Πολύ συνηθισμένο μέχρι το 1970 περίπου. Και αν τυχόν δεν πρόσφερε κάποιος την προσωπική του εργασίαπλήρωνε πρόστιμο.
  35. Μόνο οι άνδρες μετά το στρατιωτικό και μέχρι 60 ετών.
  36. Μετέφεραν την αξία της εργασίας σε χρήμα και ή το πλήρωνε και δικαζόταν και πάλι το πλήρωνε
  37. Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο η αλληλοβοήθεια σ' όλες σχεδόν τις εργασίες αλλά τώρα έχει σχεδόν σταματήσει.-
  38. Και στις επισκευές των σπιτιών στις προετοιμασίες των παραδοσιακών γάμων και γενικά όταν χρειάζονταν πολλά χέρια.-
  39. Και οι γυναίκες έπαιρναν μέρος σ'όλες τις γεωργικές εργασίες και επομένως αλληλοβοηθούνταν, αλλά κυρίως στυην προετοιμασία εσπευσμένης προίκας στον αργαλειό κ.τ.λ.
  40. Πολλά μέλη αποτελούσαν την πατριαρχική οικογένεια. Και τρία και τέσσερα αγόρια παντρεμένα με τις οικογένειές τους ζούσαν υπό την ίδια στέγη με οικονομικό αρχηγό τον πατέρα και οικονόμο τη γριά μητέρα.
  41. Πατέρα, μητέρα
  42. Παππού
  43. Γιαιά
  44. Παππού
  45. Γιαγιά
  46. Με τα βαπτιστικά τους
  47. Το ίδιο με τα ονόματά τους
  48. Με τα ονόματά τους
  49. Με τα ονόματά τους
  50. Ύπήρχε σωστός σεβασμός και υπακοή των μικρών προς τους μεγάλους.
  51. Το ίδιο.-
  52. Με τα ονόματά τους
  53. Θείο
  54. Θεία
  55. Θείο, θεία.
  56. Με τα ονόματά τους
  57. Πάλι με τα ονόματά τους
  58. Καμιά διαφορά
  59. Δεν τα ξεχώριζαν, με τα ονόματά τους.
  60. Διπλά ή δίδυμα
  61. Συμπεθέρους
  62. Πατέρα
  63. Μητέρα
  64. Κουνιάδους
  65. Παππού
  66. Μπάππου
  67. Κουνιάδους
  68. Με το όνομα προτάσσοντας τη λέξη γαμπρέ
  69. Με το όνομα προτάσσοντας τη λέξη γαμπρέ
  70. Πάλι με το όνομα
  71. Νύφη
  72. Νύφη
  73. Γυναίκα, άνδρα
  74. Κατ'αρχήν ο νονός έβαζε όποιο όνομα ήθελε. Η σειρά όμως ήταν του παππού της γιαγιάς από τον πατέρα κα ιτων θείων που είχαν πεθάνει.
  75. Οι γυανίκες δούλευαν σε όλες τις γεωργικές εργασίες καθ'υπόδειξιν της γριάς οικονόμου και επί πλέον όλες τις άλλες δουλειές του σπιτιού.
  76. Θέρος, τρύγο, βοτάνισμα, σκάλισμα, συγκομιδή, και άλλες πολλές.
  77. Οχι πολλές κτηνοτροφικές εργασίες πλην από αυτές που γίνονταν από σπίτι όπως πήξη τυριών και εν απουσία των συζύγων ταϊσμα οικόσιτων ζώων.
  78. Δεν υπήρχαν
  79. Όργωμα, σπορά, και βόσκηση ζώων. Επίσης θέρος συγκομιδή αλώνισμα κ.τ.λ.
  80. Μετά την αποφοίτηση από το Δημοτικό Σχολείο τα αγόρια βοηθούσαν τον πατέρα και τα κορίτσια τη μητέρα.-
  81. Με σειρά ηλικίας. Και πάντοτε περίμεναν τα μικρότερα να παντερυτούν πρώτα τα μεγαλύτερα.-
  82. Από το 18ο έτος και πάνω παντρεύονταν συνήθως και δεν πείραζε καθόλου αν η γυναίκα ήταν μεγαλύτερη του ανδρός.
  83. Δεν ήταν απόλυτο να ήταν από το ίδιο χωριό, και επειδή οι πεθεροί διάλεγαν νύφες και γαμπρούς διάλεγαν από τα κοντινά χωριά Αγία Μαρίνα, Μονόσπιταμ Τσιρβοχώρι κ.λ.π.
  84. Στο πατρικό του γαμπρού.
  85. Ακριβώς αυτό συνέβαινε ζούσαν όλα τα νέα ζευγάρια μαζί με τον αρχηγό πατέρα και την διαχειρίστρια μητέρα. Και αν ήταν πάρα πολλοί έτρωγαν χωριστά τα παιδιά, οι άνδρες και στο τέλος οι γυναίκες.-
  86. Την κρατούσαν αδιαίρετη την περιουσία.
  87. Συνήθως μετά το θάνατο των γονέων.-
  88. Συνήθως ο μικρότερος γιός.
  89. Όταν δεν είχε δικό της αγόρι.
  90. Συνήθως οι φτωχότεροι πήγαιναν σώγαμπροι.
  91. Ανάλογα την ηλικία τους οι γέροι γονείς έπαιρναν σώγαμπρο για την πρώτη ή τελευταία κόρη τους. Αν ήσαν μεγάλοι για την πρώτη αλλιώς για τη μικρή.
  92. Όπως ήθελε ο πατέρας δεν υπήρχε δέσμευση.
  93. Της περισσότερες φορές ο σώγαμπρος έπαιρνε το πέωνυμο του πεθερού.
  94. Δεν υπήρξε ποτέ περίπτωση συγγένειας ούτε τρίτα ξαδέρφια παντρεύονταν.
  95. Υπήρχε
  96. Αν συμπτωματικά είχαν το ίδιο επώνυμο μπορούσαν να παντρευτούν. Αν συγγενικά δεν μπορούσαν
  97. Ναι. Για λόγους κυρίως ηθικής.
  98. Ο νονός του γαμπρού.
  99. Ή τον ίδιο νονό ή μέλος της οικογένειάς του.
  100. Σ' αυτήν την περίπτωση προτιμούσαν να είναι ξένος χωρίς συγγένεια.-
  101. Απαγορευόταν και μάλιστα αυστηρότατα.
  102. Όχι
  103. Συνήθως από μεγάλη φιλία
  104. Όμοιες με των πραγματικών αδελφών.-
  105. Και του ίδιου φίλου και αντίθετου
  106. Όχι και μάλιστα το αντίθετο συνέβαινε ο γαμπρός έδινε συμβολικό ποσό στην πεθερά.-
  107. Σ' όσες περιπτώσεις (λίγες) γινόταν προφορικά.
  108. Όχι
  109. Τίποτε
  110. Ρουχισμό ίδιο
  111. Όχι
  112. Όχι στους γιους όλους εξίσου
  113. Για τα είδη ρουχισμού ναι
  114. Όχι
  115. Πολύ λίγοι απαιτούσαν επιστροφή της προίκας-(ρουχισμό)
  116. Πολύ σπάνια αν ο γαμπρός ήταν ευκατάστατος και αντίθετα ο πεθερός φτωχός του έδινε κανένα βόδι για να συμπληρώσει το ζευγάρι του ή καμιά αγελάδα.-
  117. Ο πατέρας του (ο συμπέθερος)
  118. Μετά το γάμο
  119. Ο πατέρας της νύφης για τις ανάγκες της οικογένειάς του
  120. Συνήθως όχι ο πόνος του χαμού ήταν σεβαστός και δεν επέτρεπε τέτοιες επιστροφές.
  121. Συνήθως ύστερα από το θάνατο των δυο γονέων.-
  122. Ισα μερίδια
  123. Συνήθως καθόλου ή πολύ μικρό
  124. Προφορικά. Παρόντων δυο το πολύ μαρτύρων.
  125. Συνήθως μεταξύ των αδελφών και με λαχνό.
  126. Και η χήρα δικαιούτο ίδιο μερίδιο με τα παιδιά
  127. Τα αδέρφια του αποθανόντος ή άλλοι πλησιαίστεροι συγγενεις.
  128. Οι κόρες του
  129. Μπορούσε να κληρονομίσει τους θείους του ένα παιδί.
  130. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  131. Συνήθως τελείως ορφανα
  132. Τα ίδια με τα γνήσια. Έπαιρνε το όνομα του θετού πατέρα ενώπιον τοπικών αρχών προέδρου, ιερέα και αστυνομίας ακόμη. Δεν μπορούσε να τον ενοχλήσεις κανείς των συγγενών των θετών γονέων.-