- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Καβάσιλας
- 565
- Δήμος Βέροιας
- Ημαθίας
- Δεν υπάρχει
- Οι κάτοικοι του χωριού ήταν και είναι εντόπιοι, Πρόσφυγες, και Σαρακατσάνοι.
- Οι Πρόσφυγες και Πόντιοι, αρκετοί είναι, Σαρακατσάνοι είναι 2 μόνο οικογένειες.
- Οι Σαρακατσάνοι ήσαν σκηνίτες.
- Πάντα μιλούσαν ελληνικά εκτός από τους Ποντίους που μιλούσαν Ποντιακά.
- Μία (1) εκκλησία πάντα υπήγρχε και υπάρχει
- Η μία ήταν του χωριού.
- Ένα (1)
- Από το 1912
- Οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων ήσαν περισσότερο η γεωργία και κατόπιν ερχόταν η κτηνοτροφία.
- Καλλιεργούνται σιτάρι, βαμβάκι, καλαμπόκι και φασόλια.
- Όλα τα παραπάνω προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και μόνο το σιτάρι το εμπορεύονταν
- Συνεχίζεται η καλλιέργεια του βαμβακιού. Από το 1965 όμως έχουμε και νέες καλλιέργειες. Ζαχαρότευτλα, ροδάκινα, αχλάδια, αχλάδια και μήλα
- Ήταν τσιφλίκι.
- Μισά έπαιρναν οι γαιοκτήμονες και μισά ανήκαν στους καλλιεργητές.
- Όχι
- Από 40-42 στρέμματα
- 20 άτομα περίπου
- 15 στρέμματα περίπου
- Ναί αλλά όχι μεγάλη.
- Από το 1935-1938
- Δεν υπήρχαν
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Πολύ παλαιά ήσαν οι Μουχτάρηδες. Αργότερα έγινε κοινότητα. Η έδρα όμως της κοινότητας δεν ήταν εδώ, ήταν σ' ένα διπλανό χωριό την Επισκοπή Βεροίας. Εδώ υπήρχε ένας κοινοτικός Σύμβουλος.
- Πλήρωναν στην κοινότητα
- Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις. Πλούσιοι και φτωχοί βέβαια υπήρχαν και τότε, αλλά δεν υπήρχε κανένα διακριτικό γνώρισμα.
- Ήταν πολύ συνηθισμένο οι κάτοικοι να βοηθούν στα έργατου χωριού χωρίς αμοιβή βέβαια.
- Ήταν υποχρεωτική από 17-18 χρονών για όλους τους άνδρες. Οι γυναίκες όμως δε συμμετείχαν.
- Αν αρνιόταν τον έβαζαν να πληρώσει φόρο στην κοινότητα. Εκτός αν είχε μέσο, ήταν κανένας σύμβουλος και δεν πλήρωνε.
- Μάλιστα. Η μία οικογένειαβοηθούσε την άλλη κυρίως σε γεωργικές εργασίες, όταν αυτή τελείωνε τις δικές της.
- Η αλληλοβοήθεια ίσχυε στο χωριό μας σ' ότι παρουσιάζονταν σε μια οικογένεια και δεν μπορούσε μόνη της να "βγάλει" πέρα.
- Η αλληλοβοήθεια ήταν αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών, κυρίως σε βιοτεχνικής φύσης εργασίες.
- 25 μέλη το ανώτερο και 10 μέλη το λιγότερο. Ήσαν οι παπούδες, γιαγιάδες, ζευγάρια νιόπαντρα τα παιδιά της, κουνιάδοι, κουνιάδες κ.ά.
- Πατέρα και μάνα
- Παππού
- Μανιά
- Παππού
- Μανιά
- Με τα βαπτιστικά τους ονόματα.
- Το ίδιο
- Το μεγαλύτερο Μπέμπη, τον μικρότερο τσίτσι.
- Την μεγαλύτερη Ντόντο
- Είχε την πρωτοκαθεδρία, τον έστελναν για ψώνια.
- Όχι
- Με τα ονόματά τους
- Μπάρμπα
- Τέτου
- Το ίδιο όπως και τους προηγούμενους
- Με τα ονόματα
- Με τα ονόματα
- Όχι
- Προγόνια και στις 2 περιπτώσεις
- Ντιτμάρκα
- Συμπεθέρια
- Πατέρα
- Μάνα
- Αφέντη τον αδελφό και μπόζα την αδελφή
- Πατέρα
- Μάνα
- Κουνιάδο, κουνιάδα
- Στο όνομά του
- Στο όνομά του
- Μπέμπη αν ήταν μεγαλύτερος αλλιώς με το όνομα του
- Ντόντο αν ήταν μικρή
- Νύφη
- Με το όνομα και ο ένας και η άλλη
- Σ' όλες τις περιπτώσεις, ο νονός διάλεγε και είχε δικαίωμα να βάλει όποιο όνομα ήθελε. Ούτε και στο α΄αγόρι ή α΄κορίτσι.
- Εκτός από τις δουλειές του σπιτιού, οι γυναίκες πήγαιναν στο χωράφι, για ξύλα και για νερό.
- Στα χωράφια
- Δεν ανακατεύονταν
- Δεν ασχολούνταν ποτέ με την αλιεία.
- Δεν υπήρχαν.
- Την κτηνοτροφία
- Από μικρά 7 χρονών τα αγόρια βοηθούσαν στην κτηνοτροφία, ενώ τα κορίτσια στο τσάπισμα, σκάλισμα.
- Παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία
- Ηκατάλληλη ηλικία για τη γυναίκα ήταν 19 χρονών. Για τον άνδρα 19-20 χρονών. Συνηθισμένο ήταν η γυναίκα να είναι 3-4-5 χρόνια μεγαλύτερη.
- Δεν ήταν υποχρεωτικό να είναι από το ίδιο χωριό. Στο χωριό μας πήραν νύφες από τα Γρεβενά, Κοζάνη, Θεσ/νίκη, Αλεξάνδρεια, Βέροια.
- Στοπατρικό του γαμπρού.
- Μάλιστα. Όλοι έφερναν τις γυναίκες μέσα στο πατρικό. Ο καθένας είχε από ένα δωμάτιο. Δούλευαν, έτρωγαν όλοι μαζί. Το ταμείο ήταν κοινό.
- Πριν τον πόλεμο κρατούσαν την περιουσία αδιαίρετη ύστερα όμως όταν καταλάβαινε ο πατέρας ό,τι πλησιάζει το τέλος του έκαμνε διαθήκη.
- Χώριζαν για ν' ανοίξουν δικά τους σπίτια για τους παραπάνω λόγους κυρίως όμως, γιατί δε συμφωνούσαν.
- Συνήθως έμεναν με το μικρότερο γιο, πολλές φορές όμως με όποιον ήθελαν οι γονείς.
- Όταν δεν είχαν αγόρι ή όταν ο γαμπρός ήταν φτωχός και δεν είχε καθόλου περιουσία, έμπαινε σε μια οικογένεια σώγαμπρος.
- Όχι κατά κανόνα πλήν εξαιρέσεων.
- Για το μεγαλύτερο.
- Όχι
- Σπανιότατα, έπαιρνε το όνομα του πεθερού. Συνήθως κρατούσε το δικό του. Αυτό έπαιρναν και τα παιδιά του.
- Όταν ήσαν α΄, β΄εξαδέλφια. Δεν έγινε ποτέ γάμος όμως μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
- Δεν έτυχε ούτε τέτοια περίπτωση
- Όχι. Παντρεύονταν χωρίς καμμιά δυσκολία.
- Όχι
- Ο νονός του γαμπρού
- Όλα τα παιδιά τα βάπτιζε ο νονός που είχε στεφανώσει το ζευγάρι.
- Αν άλλαζε κουμπάρο προτιμούσε κανένα φίλο.
- Επιτρεπόταν ο γάμος.
- Όχι
- Δεν έτυχε στο χωριό μας δυο άτομα να γίνουν αδελφοποιτοί.
- Του ίδιου φύλου (άνδρας με άνδρα, γυναίκα με γυναίκα) μπορούσαν να γίνουν αδελφοποιτοί.
- Υπήρχε ο θεσμός, αλλά συνήθως δεν είχαν να δώσουν τίποτε. Μόνο ο άνδρας έπρεπε να κρεμάσει στη γυναίκα φλουριά, όσο το δυνατόν περισσότερα.
- Η προικοδοσία γινόταν προφορικά, αφού έδιναν φλουριά που τα κρεμούσαν την ώρα του γάμου.
- Όχι
- Δεν υπήρχαν προικοσύμφωνα.
- Καθόλου
- Όχι
- Δεν υπήρχε κανένα έθιμο. Αν υπήρχε προίκα την έπαιρναν όπως τύχαινε. Καμμιά φορά η τελευταία κόρη έπαιρνε περισσοτερα.
- Όχι. Μοιράζονταν έτσι ώστε να πάρουν όλες.
- Συνήθως η μητέρα δεν είχε προίκα για να μεταβιβασθεί στα παιδιά.
- Όχι
- Είχε το δικαίωμα να ζητήσει αλλά δεν έπαιρνε προίκα όπως είπαμε
- Επιστρεφόταν η προίκα της αν υπήρχε βέβαια, και αν πέθαινε πολύ σύντομα από το γάμο της
- Ο γαμπρός δεν έδινε στον πεθερό τίποτε. Μόνο δώριζε στους αδελφούς της νύφης παπούτσια.
- Τα έξοδα εννοείται μαζί τα έκαμναν
- Τα έδιναν το Σάββατο, την παραμονή του γάμου.
- Τα δέλφια της νύφης
- Βεβαίως (αλλάζει στην ερώτηση το "γαμπρός" με το "πεθερός")
- Όταν αποφάσιζε ο πατέρας των αγοριών.
- Δεν υπήρχε κανονισμός για το μοίρασμα της περιουσίας. Γενικά όμως αυτός που κοίταζε τους γονείς έπαιρνε παραπάνω.
- Αν έπαιρναν, θάπαιρναν λιγότερο τα κορίτσια.
- Συνήθως με διαθήκη.
- Μόνος συνήθως ο πατέρας αποφάσιζε.
- Στην γυναίκα αναλογούσε το 1/4 της περιουσίας.
- Αν δεν υπήρχαν παιδιά είχαν κληρονομικά διακιώματα και τα αδέλφια του γαμπρού.
- Οι κόρες του.
- Μπορούσε να κληρονομήσει και στις δυο περιπτώσεις.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Παιδιά συγγενών
- Τίποτε σίγουρο.